ସ୍ମୃତି

ସୁନ୍ଦର ସୁଶୀଳ  ଭାରି ସେ କୋମଳ

   ଚଞ୍ଚଳ ପରଜାପତି 

ପାଠରେ ସାଠରେ  ସବୁରେ ଆଗୁଆ

   ଦେଖେ ତାକୁ ଲୁଚି ନିତି l

ସବୁ ଜାଣିଶୁଣି   କାହିଁକି କେଜାଣି 

   ଫେରେଇ ନିଏ ନଜର 

ଯେତେ ଚାହିଁଲେ ବି  ଜାଣି ପାରେ ନାହିଁ

   କଣ ଅଛି ମନେ ତାର l

ଭାରି ସାହସରେ  କହିଦେଲି ଦିନେ 

    ପାଉଛି ତୁମକୁ ଭଲ 

ରାଗ ଟଳମଳ  ହେଇ ଦେଖେଇଲା 

   ଆଠ ନମ୍ବର ଚପଲ l 

ଚାହୁଁନି ମୁଁ ଆଉ   ପ୍ରେମକୁ ତୁମର

   ଚାହୁଁଛି ତୁମ ବନ୍ଧୁତା 

କିଛି କହିଲାନି  ଓଠେ ଥିଲା ତାର 

   ଅସୁମାରୀ ନୀରବତା l 

ବହୁ ଦିନ ଯାଏଁ  ଝୁରି ହେଲି ତାକୁ 

   ଜୀବନକୁ କଲି ମାଟି 

ସମୟ ସୁଅରେ  ବଦଳିଲା ସବୁ 

   ହେଲା କା ଜୀବନସାଥୀ l

ମୁଁ ବି ମୋର  ବାଟ ଖୋଜିନେଲି 

   ଭୁଲି ସବୁ ପଛ ସ୍ମୃତି 

ହେଲେ କେବେକେବେ ମନେ ପଡ଼ିଗଲେ

   ଖୋଜେ ତାର ଉପସ୍ଥିତି l