ଶୁଣ ଗୋ ମୌସୁମୀ

ମୌସୁମୀ ଗୋ ଟିକେ ପଚାରି ବୁଝିବ

ଧରଣୀ ରାଣୀକୁ ଗୋପନରେ,

ତୁମ ବିନା ସିଏ କେମିତି ବଞ୍ଚିଛି

କେତେ ଯେ ଖୋଜିଛି ଗୋପନରେ !

ତୁମେ ସିନା ତାକୁ ପ୍ରତାରଣା କରି

ଭୁଲି ଯାଇଥିଲ ଆଠ ମାସ,

କୋମଳ ତନୁ ତା ମଳିନ ପଡିଛି

ସହିଣ ପ୍ରଖର ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଝାସ ।

ଶୁଖି ଯାଇଅଛି ସର ନିର୍ଝରଣୀ

ଟଳି ପଡ଼ିଅଛି ମହାଦ୍ରୁମ,

ପଶୁପକ୍ଷୀ ଅବା କୀଟ କି ପତଙ୍ଗ

ସବୁ ଜୀବ ଦଶା ଏକ ସମ !

ସେଥିପାଇଁ କହେ ଶୁଣ ଗୋ ମୌସୁମୀ

ମାନିବ ଗୋଟିଏ କଥା ମୋର,

ଧରଣୀ ରାଣୀକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି

କହିବ ପ୍ରିୟା ହେ କ୍ଷମା କର ।

ସର୍ବଂସହା ମୋର କ୍ଷମାର ଭଣ୍ଡାର

ସବୁ ପ୍ରତାରଣା ଭୁଲି ଯିବ,

ତୁମରି ପରଶେ ଝୁମିବ ହରଷେ

ସବୁ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ଚାଲିଯିବ ।।