ଶିଶୁ ତୋ କଅଁଳ କଢ଼ି

 

ଘର ଅଗଣାରେ ଫୁଳ ବଗିଚା ଆମର

         ଅତି ଜତନେ ଗଢ଼ିଛୁ ବଗିଚା

ସେ ବଗିଚାରେ ଅଛି ନାନା ପୁଷ୍ପ କଢ଼ି

       ନୀତି ଦେଖି ଆମ ମନ ହୁଏ ଶ୍ରଦ୍ଧା ।

ସକାଳ ପହିଲେ ସୁରୁଜ କିରଣ ରେ

         ଫୁଟି ମହ ମହ ଚହଟେ ବାସ୍ନା

ପ୍ରଫୁଲିତ କରେ ହୃଦୟ କୁ ଆମ

        ଭରିଦିଏ ସେ ଆମପାଇଁ ଜୋଷ୍ନା ।

ବଗିଚା କହିଲେ ଭୁଝାଏ ନାହିଁ 

        ଆମ ଘର ବାଡିର ବଗିଚା ଫୁଳ

ଆମ ଭାରତ ଆଗଣା ସଦୃଶ୍ୟ

        ତହିଁରେ ଅଛି ଆମ ବଗିଚା ଫୁଳ ।

ଏ ଭାରତ ଭୁଇଁର ସମସ୍ତ ସୁକ୍ମ<

Advertisement

/em>

       କୁନି କୁନା ଆମ କଅଁଳ ଫୁଳ କଢ଼ି 

ଦେଖି ତାଙ୍କ ମୁରୁକି ହସ ମୋହେ

        ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ରାତିର ମୃଦୁମଳୟ ହସି ।

କଅଁଳ କଢ଼ି ସେ ଗୋଲାପ ପାଖୁଡା

       ଭବିଷ୍ୟତର ସେ ଜୀବନ ଯୌତୀ 

ଆଗନ୍ତୁକ ସମୟ ପାଇଁ ହୁଏ ସେ 

     ଆଗେଇ ନେଇ ଯାଏ କର୍ମବୀର ସାଜି ।

ଆଜିର କଅଁଳ କଢ଼ି ଆସନ୍ତା କାଲିର

      ଗଢ଼ି ପାରେ ନିଜେ ଭବିଷ୍ୟତ ମୋତି 

 ଜ୍ଞାନ ଶିକ୍ଷା କରି ନିଜ ଦେଶକୁ ନିଜେ

       କର୍ମବଳେ କରିପାରେ ବିଶ୍ୱ ପ୍ରସିଦ୍ଧି ।