ସାଧା ଜୀବନ, ଉତ୍ତମ ବିଚାର

ମଣିଷର ଭାବନାର ସ୍ରୋତ 

ଅନଵରତ ପ୍ରବାହମାନ,

ସବୁବେଳେ ତ ଭାବନା ବିଶ୍ରାମ

ନଥାଇ ଧାବମାନ ।

ଚାରିକାନ୍ଥ ଆଢ଼ୁଆଳେ ଭାବନା,

ଚାଲେ ସମୁଦ୍ର ଲହଡ଼ି ପରି

ପ୍ରତିଟି କଥାରେ, ପ୍ରତିଟି ବାର୍ତ୍ତାରେ,

ଅନ୍ତହୀନ ସୀମା ହୁଏ ପାରି ।

ସର୍ବଦା ପାଇବାର ଆକାଂକ୍ଷାରେ 

ନୂଆ ଆଶା ତ ଭରି ଯାଏ,

ପ୍ରାପ୍ତିର କଅଣ କିଛି ଶେଷ ଅଛି, 

ନମିଳିଲେ ଅସନ୍ତୋଷ ଜନ୍ମ ନିଏ ।

ଅସନ୍ତୋଷ ଜ୍ଵଳନର ଶିଖା ଯଦି 

ହୁଏ ନାହିଁ ପ୍ରଶମିତ,

ନିରାଶାର ଭାରେ ଚିନ୍ତାଧାରା ପରା

ଦୁଃଖ ସମୁଦ୍ରରେ ହୁଏ ଗ୍ରାସିତ ।

ଯିଏ ହରାଏନି ଆଶା, ଯାହାର ଥାଏ 

ଭରସା ବିଶ୍ବାସ 

ସେହି ବଳେ, ସେ ପତନ ଅବା କୌଣସି

ଅଧଃପତନର ହୁଏନି ବଶ  ।

ଆସିଛୁ ଓ ଯିବୁ ତ ଦିନେ, ପେଟ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ, 

ଦେହକୁ ବସ୍ତ୍ର, ଦରକାର ରୋଜଗାର

ସରଳ ଜୀବନ ଯାପନ, ଉତ୍କୃଷ୍ଠ ବିଚାର ସାର

ମର୍ମ ସର୍ବ ପାଠ, ଧରମ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରର ।

ମଣିଷର ଭାବନାର ସ୍ରୋତ, ବୁହାଇ ପାରିଲେ

ସରଳ ଜୀଵନ ଓ ଉଚ୍ଚ ବିଚାରରେ,

ସମସ୍ତ ଦୁଃଖ ହେବ ଦୂରୀଭୂତ ଓ ନରହିବ

କିଛି ସମସ୍ୟା ମାନବ ଜୀବନରେ  ।

ସାଧା ଜୀବନ, ଉତ୍ତମ ବିଚାର ସର୍ବ ସ୍ୱୀକୃତ,

ତାହା ସମସ୍ତେ ଆପଣାଇଲେ ଜୀବନରେ,

ମାନବ ସମାଜ ପାଇବ ଶାନ୍ତି, ଅହିଂସା, ଏକତା, 

ମାନବତା ଓ ସମତା ମିଳିବ ଏ ସୃଷ୍ଟିରେ ।