ରଜ ମଉଜ

   ବରଷକେ ଥରେ ରଜ

   ଗଣପର୍ବ ଆମ ଗଲାଣି ହେଜ

   ମୋ ବଉଳ ଲୋ

   କାହିଁ ହଜିଗଲା ସେ ମଉଜ

   ବଉଳ ଲୋ ।

   ବାସୁନାହିଁ ପିଠା ପଣା ଘରେ

   ଶୂନ୍ୟରେ ଶୂନ୍ୟରେ ମଣିଷ ମରେ

   ମୋ ବଉଳ ଲୋ

   ଚାଲ କାରଣ ଖୋଜିବା ଥରେ

   ବଉଳ ଲୋ ।

   ଆଉ ନାହିଁ ଗଛ ଡ଼ାଳ

   ଦୋଳି ଲଗେଇବା ହୋଇଲା କାଳ

   ମୋ ବଉଳ ଲୋ

   ମହୀ ହୋଇଗଲା ଟଳମଳ

   ବଉଳ ଲୋ ।

   ବନ କାଟି କରୁଛି ଟାଙ୍ଗରା

   କଳିଯୁଗ ଏହି ମଣିଷ ପରା

   ମୋ ବଉଳ ଲୋ

   ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଯାଏ ଧରା

   ବଉଳ ଲୋ ।

   ବନ୍ୟା ବାତ୍ୟା ଯେତେ ଆସି

   ମହାମାରୀ ସଙ୍ଗେ ଦେଉଛି ଗ୍ରାସି

   ମୋ ବଉଳ ଲୋ

   ଜନ ଜୀବନ ଯାଉଛି ଭାସି

   ବଉଳ ଲୋ ।

   ଯଦି ନବୁଝିବେ ଜନେ

   ପଡ଼ିଯିବ ହାହାକାରଟି ଦିନେ

   ମୋ ବଉଳ ଲୋ

   ଆଉ ମିଳିବନି ରାହା ଆନେ

   ବଉଳ ଲୋ ।

   ବୈଶାଖେ ଲାଗିବ ଜାଡ଼

   ପଉଷ ମାଘରେ ଉତ୍ତାପ ବଡ଼

   ମୋ ବଉଳ ଲୋ

   ମାସ ମାସ ଧରି ହେବ ଝଡ଼

   ବଉଳ ଲୋ ।

   ବେଳ ଥାଉ ବୁଝରେ ମାନସ

   ମହାପ୍ରଳୟ ହେବନି ଅବଶ୍ୟ

   ମୋ ବଉଳ ଲୋ

   ସରା ନମଣ ଧରାକୁ ମନୁଷ୍ୟ

   ବଉଳ ଲୋ ।