ର୍ଵିଭୀଷଣ ଶରଣ୍

ରାମ ଗୁଞ୍ଜନ ଅନ୍ତର୍ଗତେ ଯାର

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ପ୍ରୀତି ଧ୍ୟାନ *ନିରନ୍ତର*

ଅଟନ୍ତି ସେହୁ*ଜ୍ଞାନର ସାଗର

ଵିଭୀଷଣ ନାମ ଅଟେତାଙ୍କର 

     ବିଶ୍ରବା ନନ୍ଦନ

ସତ୍ୟଧର୍ମ କର୍ମ କର୍ତ୍ତବ୍ୟେ ଜ୍ଞାନ !

ତ୍ୟାଗକରି ତାଙ୍କ ବନ୍ଧୁ ଗୁ ଟୁ ମ୍ବ

ରାମ ପାଦତଳେ ଗଲେ ଶରଣ୍

ରକ୍ଷା କର ପ୍ରଭୁ ମୁଁ *ଵିଭୀଷଣ

 ମନବାଞ୍ଛା ମୋର ହେଉ ପୂରଣ

       ଭକ୍ତଙ୍କର ବନ୍ଧୁ

 ସ୍ଥାନ ଦିଅହେ ପ୍ରଭୁ କୃପାସିନ୍ଧୁ !

 ବୁଝାଇଲେହେ ନ ବୁଝିଲା ଭାଇ

 ପାପଧର୍ମ ସେ ନ ଜାଣିଲା ସେହି

 କଟୁ କଥା ସେ *କହିଲ *ବହୁତ୍*

ଗୋଇଠାମାରିଲା ଭାଇ ମୋତେତ

     ନାହିଁ ସ୍ଥାନ ମୋର

*ଆସିଛିହେ* ନାଥ ତବ ପାଖର !

ଦେଖି ଵିଭୀଷଣ ହେଲେ ଆନନ୍ଦ

ବୋଲି ଲଙ୍କେଶ୍ବର କଲେ ସମ୍ବାଦ

ସବୁ ଯୁଗେ  ହେଉ *ପ୍ରଭୁ ଦର୍ଶନ

କଲେ ଟି ପ୍ରଭୁ ବହୁ *ଆଲିଙ୍ଗନ*

      ଆନନ୍ଦିତ ମନ

 ଯୁଦ୍ଧ ସ୍ଥଳରେ ରାମରାମ ସ୍ବନ !

 ରାମଙ୍କୁ ପା ଇ ଣ ଖୁସି *ଅପାର*

 ରହିଲା *ଛାମୁରେ* ଭକ୍ତ *ପ୍ରବର

 ଜ୍ଞାନୀସେ ଅଟେ ଵିଭୀଷଣ ବୀର 

ମାୟାବୀ ବହୁ ରାବଣ ସୋଦର 

      ଗୁଣ ରାକ୍ଷସର

ଜାଣିଛି ସବୁ ଵିଭୀଷଣ ବୀର!!