ପ୍ରତାରଣା

ଯେବେ ହୃଦୟେ ଉଠେ କଳା ବାଦଳ

ତେବେ ନୟନ ହୁଏ ଅଶ୍ରୁ ଛଳଛଳ

ମନେ ସଞ୍ଛିଛି କୋହ ଭରା ଆବେଗ

ବିଚଳିତ ମସ୍ତିଷ୍କ ଘୁରେ ବିଜୁଳିର ବେଗ

ଏକାନ୍ତରେ ଧାର ଧାର ଝରାଏ ଲୁହ

ଫଟାମନେ କାନ୍ଦିକାନ୍ଦି ଗୁମୁରେ କୋହ

ଭାଗ୍ୟର ଏହା କିଭଳି ରଚନା 

ସାଥୀ ହୋଇ ଚାଲିବାର ସପଥ ଏକ ବାହାନା

ସାଉଁଟିଛି କିଛି ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି ଆଉ ସପନ

ସଜାଇଛି ଯନ୍ତ୍ରଣା, ଘୃଣାରେ ମୋ ଜୀବନ

ପ୍ରେମର ସ୍ଥାନେ ବସା କଲା ପ୍ରତାରଣା

ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ କରୁଛି ଅଭିନୟର ଛଳନା

ଭାଙ୍ଗି ଚୁରମାର କଲୁ ଖୁସିର ସଂସାର

ନିଃସଙ୍ଗ ଜୀବନ ପ୍ରିୟ ହୋଇଲା ମୋର ।