ପରୀଟିଏ ମୁଁ ତ

ଝୁମ ଝୁମ ସ୍ୱର   କାହା ପାଉଁଜି ର  

  ରାତିରେ ଶୁଣିଲି ଦିନେ 

ଦେଖିଲି ପରୀଟେ   ଘର ଅଗଣାରେ 

   ବସି ହସୁଥିଲା ମନେ(୧)

ପଚାରିଲି ତାକୁ   କାହିଁକି ଆସିଛ 

   ଘର ଅଗଣାରେ ମୋର 

ହସିକି କହିଲା  ଚିହ୍ନିକି ପାରୁନ 

   ମୁଁ ତୁମ ଅତି ନିଜର (୨)

ପରୀଟିଏ ମୁଁ ତ   ତୁମରି ମନର 

   ରୁହେ ତୁମ କବିତାରେ 

ନାଚୁଥାଏ ନିତି   ତୁମରି ପ୍ରୀତିର 

    ମଧୁଭରା ସଂଗୀତରେ (୩)