ପ୍ରେରଣା

ଜୀବନଟା ହୁଏ ଯେବେ କ୍ଷେତଟିଏ

ପ୍ରେରଣା ଜଳରେ ମନର ବୀଜ

ଅଙ୍କୁରିତ ହୋଇ ଶାଖାକୁ ମେଲାଇ

ଦୃଢ଼ ଭାବେ ଠିଆ ହେବାକୁ ସଜ ।

ସମ୍ଭାବନା ନେଇ ଆଗକୁ ବଢ଼ଇ

ନବ ଉଦ୍ଦୀପନା ଉତ୍ସାହ ତୋଳି

ପ୍ରଗତିର ଗତି ଭରଇ ପ୍ରଶାନ୍ତି

ପ୍ରେରଣାର ସ୍ୱର ନିଇତି କଳି ।

ସାନ୍ତ୍ୱନାର ବାଣୀ ମନ ନିଏ କିଣି

ମନ୍ଥର ହୋଇଲେ ଟିକିଏ ଗତି

କରଇ ପ୍ରେରିତ ନହୋଇ ବିବ୍ରତ

ଧରି ରଖିବାକୁ ସାହସ ଶକ୍ତି ।

ପିତାମାତା ବନ୍ଧୁ ଆତ୍ମୀୟଜନଙ୍କ

ପ୍ରେରଣା ଉତ୍ସରେ ଦେଇକି ଝାସ

ଆବାଲ୍ୟରୁ ଶିଶୁ ପଡ଼ିଉଠି ଧାଏଁ

ହସକାନ୍ଦ ସହ ଧରି ସାହସ ।

ଗୁରୁ ଗୁରୁମାଆ ସହପାଠୀଙ୍କର

ପ୍ରେରଣା ବଳରେ ଜୀବନରଥ

ସୁପଥରେ ଗଡି ଲକ୍ଷ୍ୟ ଭେଦକରି

ପୂର୍ଣ୍ଣ କରି ପାରଇ ମନୋରଥ ।

ଭଲ ମଣିଷରେ ଗଣା ସମାଜରେ

ଅନ୍ତଃଚେତନାର ପ୍ରେରଣା ବଳେ

ଅମୃତ ଝରଣା ପରା ଏ ପ୍ରେରଣା 

ପାନ କରିକରି ଚେତନ ଚଳେ ।

ସିଦ୍ଧାର୍ଥଙ୍କ ପରି ନିଜ ସାମର୍ଥ୍ୟରେ

ଜାଗ୍ରତ କରାଇ ମନ-ହୃଦୟ

କେହି ବି ପହଞ୍ଚେ ବିଭୁଙ୍କ ନିକଟେ

ଏହି ପ୍ରେରଣାକୁ କରି ପାଥେୟ ।