ପ୍ରେମ ସଦ୍ଭାବନାରେ ପଲ୍ଲୀ ଜୀବନ

 ପଲ୍ଲୀଜୀବନରେ ସଦଭାବନାର 

ବହୁଥାଏ ଦିବ୍ୟ ଝର,

ଆତ୍ମୀୟତା ଭରା ସ୍ନେହ ବୋଳା କଥା

ସଭିଙ୍କୁ କରେ ନିଜର l

ତା ପର୍ବପର୍ବାଣୀ ରଚଇ କାହାଣୀ

 ସମ୍ପର୍କ ନିବିଡ଼କରେ ,

କେତେ ପିଠା ମିଠା ଚାଲୁଥାଏ ବଣ୍ଟା

ସାଇ ପଡିଶା ଙ୍କ ଘରେ l

ନଈ ତୁଠ ପରେ ପଲ୍ଲୀରମଣୀଙ୍କ 

ସୁଖ ଦୁଃଖର ଆଳାପ,.

ଦୁଃଖକୁ ତାଙ୍କର ଲାଘବ କରଇ 

ଖୋଲି ମନର କୋଲପ l

ରଜ ଦୋଳିଗୀତ ପୁଚିଖେଳ ସେତ

ପଲ୍ଲୀଜୀବନ ମହକ,

କଇଁ ଫୁଲ ତୋଳା ମେଳା ମଉଚ୍ଛବ 

ସବୁ ସ୍ମୃତି ର ଝଲକ l

ଯାନିଯାତ୍ରା ହେଉ ଅବାକେଉଁ ପର୍ବ

କରନ୍ତି ମନ ମିଳାଇ,

ସରଳ ହୃଦୟ ପଲ୍ଲୀବାସୀଙ୍କର

ମନକୁ ନିଅଇ ମୋହି l

ସ୍ନେହ ଶରଧା ର ବହଇ ନିର୍ଝର

ପଲ୍ଲୀରପ୍ରତିଟି କୋଣେ,

ପଲ୍ଲୀର ସଂସ୍କାର ସଂସ୍କୃତି ଆମର 

ରହିଥିବ ସଦା ମନେ l

ବଡ଼ଙ୍କୁ ଭକତି ଦିଅଇ ଶକତି 

ଆଗାମୀ ଜୀଵନ ପାଇଁ,

ସାନ ଙ୍କୁ କଲ୍ୟାଣ କରୁଥାନ୍ତି ସଦା

ସ୍ନେହ ଭାବ ମନେ ନେଇ l

ବିବାହ ବରତ ଅବା ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ

ସୁଖର ଅବା ଦୁଃଖର,

ହାତକୁ ମିଶାଇସାହା ହୋଇଥାନ୍ତି

ଭାବି ଯେହ୍ନେ ଆପଣାର l

 ସହରେ ବଜାରେ ମିଳେନାହିଁକାହିଁ 

ଆତ୍ମୀୟତା ଭାବଏତେ,

ପଲ୍ଲୀ ଜୀବନ ପ୍ରେମ ସଦଭାବରେ

ଝଲମଲ ସତେ କେତେ l

ପଲ୍ଲୀଜୀବନର ମାଧୁରିମା ସେତ

ସହରେ ମିଳଇ ନାହିଁ,

ସେପାଇଁ ହୃଦୟ କାନ୍ଦୁଥାଏ ସଦା

ପଲ୍ଲୀର ସ୍ମୃତିକୁ ନେଇ l