ପ୍ରେମ ପ୍ରାଚୀର

ସ୍ମୃତି ସୀମାନ୍ତର ଆର ପାରେ ସାଥୀ ।

ବିସ୍ମୃତି ଅଲିଭା ରେଖା ।

ତୁମ ଠାରୁ ମୋତେ ଦୂରେଇ ଦେଲା ସେ।

ଟାଣି ଏକ ସୀମାରେଖା ।0।

ସେ ପାଖରେ ହସେ ଫୁଲ ଫଗୁଣର ସପନ ସଜଡା ରାତି।

ଏ ପାଖରେ ଝରେ ଲୁହର ଶ୍ରାବଣୀ ଛାତି ତଳେ ବଢେ ତାତି।

ତମେ ସେ' ପାରିରେ କାଳିମା ରାତି ଟେ ଏପାରେ ମୁଁ ନୀଳକଇଁ

ତମେ କାତ ଛଡା ଘାଟର ନାଉରୀ ମୁଁ ଏକ ଉଛୁଳା ନଈ ।

ମୁଁ ପାରୁନି ଛୁଇଁ ତମ ଦେହ ଛାଇ ଦେଖାଇ ଦୂରର କଥା ।

 ଯୁଗ ଯୁଗ ପାଇଁ କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ହୋଇ ରହିବ ଆମରି କଥା (୧)

ତମେ ଚାହଁ ମତେ ମୁଁ ତମକୁ ଚାହେଁ ନିଜର କରିବା ପାଇଁ

ପ୍ରେମ ତ ପବିତ୍ର ଶୁଦ୍ଧ ପୂତ ନିତ୍ୟ ଚିର ଶାଶ୍ଵତ ହୋଇ ।

ଅନ୍ଧ ଏ ସମାଜ ଦେଖି ପାରେ ନାହିଁ ସହଜେ ପାରେନା ସହି

ଆମ ଆଗେ ଅଛି ବିଭେଦ ପାଚେରୀ କେମିତି ପାରିବା ଡେଇଁ

ପାରିବାନି ଆଉ ମିଶି ଏ ଜୀବନେ ଆର ଜନ୍ମରେ ଦେଖା (୧)