ପ୍ରେମ ଓ ବିଚ୍ଛେଦ

କେବେ ମୁଁ ଦେଖେ ନିଜକୁ

ପୁଣି ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗେ ଖୋଜେ ତୁମକୁ

ଆଉ ଭାବେ, ମୁଁ ଯେମିତି ଅଛି

କାହିଁକି ଏମିତି ଅଛି?

ଆଖିରେ ତ ଲୁହ ନାହିଁ ପୋଛି ବାକୁ 

ଶଦ୍ଦ ମୁଖେ ନାହିଁ କହିବାକୁ 

ଜୀବନର ପୃଷ୍ଠା ବସେ ଯେବେ ଖୋଲି

ଦେଖେ ଶୂନ୍ୟ ହାତ ପାପୁଲି

ଦେଖିଥିଲି ସ୍ବପ୍ନ ତୁମ ହୃଦୟରେ ହଜିବାକୁ

ରୁଷିଯାଇ ପଛାଇ ନଥିଲ ଦୋଷ ଦେବାକୁ

ବାୟା ବସାଟିଏ ଆମ ପ୍ରେମ ହୋଇଲା

ଗୋଟିଏ ବତାସରେ ଉଜୁଡି ଗଲା  ।।