ଫୁଲଟିଏ ମୁଁ

ପୁଷ୍ପିତା ଲତା ଓ ତରୁ ଜୀବନର ମୁଁ ଏକ ଅପୂର୍ବ କାନ୍ତି

ଲାଜ ଲାଜ ହସେ ହସାଇ ଧରାକୁ ବାଂଟୁଛି ସୁଖ ଓ ଶାନ୍ତି l

ସଭିଏଁ କହନ୍ତି ଅଚଳ ଦୁନିଆ ଆଜି ଵିଜ୍ଞାପନ ବିନା

ରୂପ, ରସ,ଗନ୍ଧେ ଭରା ବୋଲି ମୁଁ ତ କାହାକୁ କେବେ କହେନା l

ପୂଜା ଘର ଠାରୁ ଶବାଧାର ଯାଏ ସବୁଠାରେ ହୁଏ ଲୋଡ଼ା

କାହାକୁ ନିଜର କରିବାକୁ ହେଲେ ଖୋଜାପଡେ ଫୁଲତୋଡ଼ା l

ସୃଷ୍ଟି ନୁହେଁ ମୋର ଏହି ସଂସାରରେ ଭୋଗ ଓ ବିଳାସ ପାଇଁ

ସଜାଇ, ହସାଇ ପରିବେଶକୁ ମୋ ନିଜକୁ ଦିଏ ହଜାଇ l

ପାଖୁଡ଼ାରୁ ଗୋଟେ ଝଡିଗଲେ ମୋର ସୁନ୍ଦରତା ହଜିଯାଏ

ଏକତାର ମନ୍ତ୍ର ଭୁଲିଲେ ମଣିଷ କେତେ ଦୁଃଖ , କଷ୍ଟ ପାଏ?

ପ୍ରତିଦାନ କେବେ ଚାହିଁନି କାହାଠୁ ମୋର ଅବଦାନ ପାଇଁ

ଅକୁଣ୍ଠିତ ଚିତ୍ତେ ବିତରେ ସୁବାସ ଧର୍ମେ ନିତି ମତି ଦେଇ l