ବୀତସ୍ପୃହ ଜୀବନରେ ବଞ୍ଚିବାର ଆଶା ମଉଳିଲେ ଜୀଇଁବାର ମୋହ ତୁମେ ମୋର, ମୁଁ ତୁମ ନିଜର ହୁଏ କି ନ ହୁଏ ତୁମେ ତ ମୋ ନିଜଠୁ ନିଜର।

ଜନମିଲ ସଂକ୍ରାନ୍ତିରେ ଗଲ ସଂକ୍ରାନ୍ତିରେ, ଛାଡିଗଲ ଅୟ ଯଶ ଏ ପୂଣ୍ୟ ମହୀରେ, ଲୁଚୁଥିଲେ ଦିନମଣି ମୁହଁକୁ ଲୁଚାଇ, କାନ୍ଦୁଥିଲେ କବିଗଣ ଲୋତକ ...

ଋତୁଚକ୍ରେ ତୁମ ଅବସ୍ଥିତି ସଦା ପ୍ରକୃତି ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ, ଯଥା ସମୟରେ ଆସିବା ପାଇଁ କି କେବେ ବି ଭୁଲିବ ନାହିଁ ॥

ଆଜିକାଲି ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ କୃର ଆଧୁନିକ ଜୀବନ ସୈଳୀକୁ ଆପଣାଇନେବାଦ୍ବାରା ସଭ୍ୟତାର ପତ୍ତନ ହୋଇଛି

ସାଧନାର ଉତ୍କର୍ଷରେ ନ ହେଲେ ତଲ୍ଲୀନ ଆରଣ୍ୟକ ବାସନାରେ ବିବେକ ମଳିନ । ରଜୋଗୁଣ ରୁନ୍ଧିଦେଇ ସତ୍ତ୍ୱର ଆବେଗ ତାମିସ୍ର ଘୋଟାଏ ତୀବ୍ର ଇନ୍ଦ୍ରିୟଙ୍କ...

ତୁହି ଜନନୀ ଉତ୍କଳ ଭୂମି

ମା’ ପରି କିଏ ଆଉ ଅଛି...

କରୁଛି ଆହ୍ୱାନ ବୟକଟ୍ କର ଭାଉ ଖାଇବା ନେତାଙ୍କୁ ସେବକ ଆମର ପ୍ରଭୁ ସେ ନୁହନ୍ତି ଡର କାହିଁ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ?

ମୋ ଆନନ୍ଦ..... ଲୁକ୍କାୟିତ ମୋ'ରି ଭିତରେ ,

ବେକେ ଚନ୍ଦ୍ରହାର ଝକ ଝକ ଦିଶେ, ହାତରେ ନାଲି ବାଉଟି କାନର ଝୁମୁକା ହଲି ହଲି କୁହେ, ମୋ ଆଡେ ବେଗେ ଚାହଁଟି ।

ନିଖିଳ ଜଗତ ସୂତ୍ରେ ତ ପ୍ରଗତ ( ବିଯୁକ୍ତ ) ଅନ୍ତରାଳେ ଯେଉଁ ଶକ୍ତି ଭାଗବତ ଜ୍ଞାନେ ଚିନ୍ତା କଲେ ଧ୍ୟାନେ ମନରେ ଜାଗଇ ...

ଶିଶିର ସମୀରେ ବରଷେ ଜମିରେ ରଜତ ମୋତି ଶୀକର, ବିଭାବରୀ ପରେ ଦିନକର କରେ ଝଲସେ ଶାଖୀ ନିକର ।

ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ରୁପୀ ପରମାତ୍ମାଙ୍କୁ କେବଳ ଭାବର ପରଶ ଟିକେ ହାତପାତି ମାଗ...

ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ସକାଶ ଦେଇଛ ପ୍ରକାଶ ଯତନେ ତପନ ଖଞ୍ଜି, ଦିଶେ ନାହିଁ ଦିଶା ଶଶି ବିନେ ନିଶା ତାରକା ରଚିଛ ରଞ୍ଜି, ପ୍ରଭୁ , ଏ ଘୋର ରଜନୀ ପାହୁ.

ଜଣେ ନାରୀର ପାର୍ଥନା...

ରହି ବିଯୋଗୀ ଥାଇ ତୁମ୍ଭ ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ବିନା ରହିବି ଯୋଗୀ ହୋଇ ଧ୍ୟାୟି ଚରଣ ସିନା ।

ପଥରେ ପଥିକ, ବିହଙ୍ଗର କୂଳ, ଆଶ୍ରା କରିଥାନ୍ତି ମୋତେ: ବାଦଲ ଆକୁଳେ, ଦରଶନ ପାଇଁ, କରେ ବଜ୍ରାଘାତ କେତେ::

ବିଦାୟ ବେଳାରେ ବଖାଣୁଥାଏ ପରିଚିତ ପୃଥିବୀରେ ବଞ୍ଚିରହିବାର ଲାଭ...

ସୁଜଳା ସୁଫଳା ଚାରୁ ଲାସ୍ୟମୟୀ ସେଇ ମୋ ଦେଶ ଓଡିଶା...

ମନେ ରଖି ଆଶ କଲେ ଅଭିଳାଷ ଅଞ୍ଜନାଙ୍କ ଦରଶନ ବାନର ମାନସ ହରଷେ ଉଲ୍ଲାସ ପ୍ରଭୁ ହେଲେ ପରସନ ।