ନିରାଶ୍ରୟ

ନିରାଶ୍ରୟ ଅସହାୟ ଅସଜଡା ଜୀବନ

ଆଖିରେ ନଥାଏ ତାଙ୍କ କାଲି ପାଇଁ ସପନ ।

ରୂପ ଭେକ କହେ ତାଙ୍କ ପରିଚୟ କାହାଣୀ

ସମୟର ହତାଦର ଅଣଦେଖା ଚାହାଣି ।

ସହରର ରାସ୍ତାକଡ ବସଷ୍ଟାଣ୍ଡ ଷ୍ଟେସନ

ଛଅଋତୁ ବାରମାସ ସେଇ ତାଙ୍କ ଆସ୍ଥାନ ।

ଖରା ହେଉ ବର୍ଷା ହେଉ ହେଉ ଶୀତ କାକର

ସେଥିକି ନଥାଏ ତାଙ୍କ ତିଳେହେଲେ ଖାତର ।

ଶୋଇବାକୁ ଯାଗା ଟିକେ ମିଳିଗଲେ ରାତିରେ

ସେଇ ତାଙ୍କ ସ୍ବର୍ଗସୁଖ ସେଇ ତାଙ୍କ ଶାନ୍ତିରେ । 

ପେଟ ପାଇଁ ପର ପାଖେ ନିତି ହାତ ପାତନ୍ତି

କିଏ ଦିଏ ଟଙ୍କାଟିଏ କିଏ ଗାଳି ଦିଅନ୍ତି ।

ପେଟ ପାଇଁ ବେଳେବେଳେ 

             ଚୋରି ବି ସେ କରନ୍ତି

ଧରାପଡିଗଲେ ମାଡ ହାଜତରେ ପଶନ୍ତି ।

ମନ ତାଙ୍କ ମରୁଭୂମି ଜୀଇଁବାର ଲାଳସା

ନିରାଶ୍ରୟ ପରାଶ୍ରୟ ମହାପ୍ରଭୁ ଭରସା ।