ନିମ

କଅଁଳ ପତର ତୋଳି

ହାତପାପୁଲିରେ ଦଳି ।

ଫୁଟଣ ରସୁଣ ତେଲ

ବଢି ଚୁନା ଆଳୁ ମେଳ ।

ଲୁଣ କଞ୍ଚା ଲଙ୍କା ପଡି

ଏବେ ହୁଏ ଚଡଚଡି ।

ଭାଜି ଦେଇ ବାଢି ନେବା

ଭାତ ଡାଲି ପିତା ଦେବା ।

ଲାଗିବ ପାଟିକୁ ପିତା

ସୁଆଦ ତାହାର ଜିତା ।

ଜାଣିଛ ଦେହକୁ ହିତ

ଖାଉନ କାହିଁକି ମିତ ?

ଏବେତ ଯାହାକୁ ଯେତେ

ରାସ୍ତା କଡରେ କେତେ।

ଗଛର ପତର ଭରା

ଆଣି ଦେଇଦେବା ଖରା ।

ଶୁଖିଗଲେ ଗୁଣ୍ଡ କରି

ଡବା ଟିରେ ଦେବା ଭରି ।

ବରଷ କ ଭାଜି ଖାଅ

ନିରୋଗ ରେ ରହୁ ଥାଅ ।

ଦେହ ଚାହେଁ ପିତା ରସ

ପୁଣି ସୁଆଦତା' କଷ ।

ବଢିଯିବ ଆମ ଭୋକ 

ଭୁତାଣୁ କୁ ଡରି ଲୋକ ।

କରୋନା ଛାଡ଼ୁନି ବାସ

ଡ଼ରୋଉଛି ମାସ ମାସ ।

ବୃକ୍ଷରେ ଆଦର କରି

ତାର ପତ୍ର ଫଳ ବରି ।

ପ୍ରକୃତି ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ

ଆଗକୁ ଆସିବା ଧାଇଁ ।

ନିମ ଆମ ଡାକ୍ତର

ତାହାକୁ ଆଦର କର ।