ନିଃସଙ୍ଗ ଜୀବନ

ଅନ୍ଧ ଗଳିର ମୁଁ

 ରୂପସୀ ନାୟିକା

  ଖୋଲିଛି ମନ ଦୁଆର

ପ୍ରତିଦାନେ କିଛି

  ଲୋଡା ନାହିଁ ମୋର

   ଭାବନା ରାଇଜେ ଘର

ଭାବନା ତୂଳୀରେ

  ଆଙ୍କିବସେ ନିତି

  ନୂଆ ନୂଆ ଚିତ୍ରକର

ରଙ୍ଗ ପସରାରେ

  ହଜାଇ ଦେବ ସେ

   ମୋ ହୃଦର ଅନ୍ତଃସ୍ୱର ।

ନିଃସଙ୍ଗ ଜୀବନ

  ହେବ ମଧୁମୟ

   ମଧୁଶାଳା ହେବ ଲୋଡା

ଦିଗହରା ନଇ

  ପାଇବ ଆସରା

   ସଂପର୍କରେ ହେଲେ ଯୋଡା।

ଗଢା ହେବ ଏଠି

  ପ୍ରେମ କୋଣାରକ

   ଚାରୁ ଚନ୍ଦ୍ରମାର କୋଳେ

ଭଙ୍ଗିଳ ଶିଖର

  ଶିହରୀ ଉଠିବ

    ପ୍ରଣୟର ମଧୁକାଳେ ।