ନିଆରା ମନ୍ତ୍ର

ଭାବୁଛି

ନିରବୀ ଯିବି !

ସବୁଦିନ ପାଇଁ ନ ହେଲେ ବି

ଅଳ୍ପ ସମୟ ,କେତେଟା ଦିନ

ହେଇପାରେ କେତେ ମାସ,କିଛି ବର୍ଷ

ଯେତେଦିନ ଯାଏଁ

ମେଣ୍ଟି ନାହିଁ କ୍ଷମତା ଲିପ୍ସୁଙ୍କ ଶୋଷ

ଖ୍ୟାତି ଅର୍ଜନର ଭୋକ ||

ମୋ ଜୀବନର ପୁଞ୍ଜି ତ

ଓଠେ ଝଲସୁଥିବା

ମୋ ଚେନାଏ ହସ ଆଉ

ଆଖିର ତାଜା ସ୍ବପ୍ନ

ସମାଜ ବିବର୍ତ୍ତନର

କିଏ ସେ କଥା ବୁଝୁ କି ନ ବୁଝୁ

ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖି ସାକାର କରିବା ତ

ମୋ ପ୍ରକୃତି |

ଚାରିଆଡେ ଦେଖୁଛି କୁଢ କୁଢ ମଇଳା

ସେ ଭିତରୁ ସାଉଁଟି ଚାଲିଛି

ଫଗୁଣର ରଙ୍ଗ ଛିଟା

ଯେଉଁଥିରେ ଗଢିବି ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ

ତା ଉପରେ ଆଶାର ଆଲୋକ ପଡି

ଶିଖାଇ ଦେବ ମତେ

ଏ ଯୁଗର ନୈରାଶ୍ୟ ଅନ୍ଧାରୁ

ମୁକୁୁଳି ଯିବାର ସେ ନିଆରା ମନ୍ତ୍ର ||