Library
Profile
ନାହିଁ ନିର୍ବାଣର ନିଶା
ନାହିଁ ନିର୍ବାଣର ନିଶା
ଏତେ ସହଜ ନୁହଁ
ସବୁ ଗରଳ ପିଇଯିବା ନୀଳକଣ୍ଠ ପରି
ସବୁ ଜଞ୍ଜାଳ ଭୁଲିଯିବା ଆକଣ୍ଠ ବିସ୍କରି
ଏତେ ସହଜ ଆଦୌ ନୁହଁ
କୁଢ଼ କୁଢ଼ ଅପମାନକୁ ଠେଲିଦେବା
ଅସଂଖ୍ୟ ପ୍ରଶ୍ନର ଗଳାକୁ ଚିପିଦେବା
ଏତେ ସରଳ କେବେ ବି ନୁହଁ
ପ୍ରତିଶୋଧର ଡେଙ୍ଗୁରାକୁ ଲଗାମ ଦେବା
ଅସୂୟାର ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତର ହସି ହସି ଫେରେଇବା
ମଣିଷ କୂଳରେ ଜନ୍ମ
ରକ୍ତ ମାଂସରେ ଗଢ଼ା ଶରୀର
ରାଗ ରୋଷ ଅଭିମାନ ରହିବ ହିଁ ବଢିବ
ଘୃଣା ଦ୍ବେଷ ସ୍ୱାଭିମାନ ପାଳିବ ହିଁ ଗଢିବ
ଧମନୀରେ ଶୋଣିତର ଶତ ଶହସ୍ର ହୁଙ୍କାର
ଶିରା ପ୍ରସିରାରେ ଅୟୁତ ନିୟୁତ ପ୍ରହାର
କେମିତି ଭୂଲିବି କୁହ
କେମିତି ଛାଡିବି କୁହ
ଶତାବ୍ଦୀର ଶେଷ ଅହମିକାର ଆର୍ତ୍ତନାଦ ଝଙ୍କାର
ଇଛା ନାହିଁ ନିର୍ବାଣର ନିଶା
ତେଲ ଲୁଣ ଦୁନିଆରେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ
ମନେ ନାହିଁ ସ୍ବର୍ଗପ୍ରାପ୍ତିର ଆଶା
ନରକ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହିଁ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ
କଳ୍ପି ନାହିଁ ଦୈକୁଣ୍ଠଧାମ ଦିଶା
ସ୍ଵାର୍ଥମେଧ ଯଜ୍ଞ ଶେଷେ ଜୀବନ ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ
ବିଶ୍ଵଶକ୍ତି ଋଷିଆ ବଦଳି ପାରୁନି
ୟୁକ୍ରେନ୍ ଉପରେ ଘନ ଘନ ରକେ
ଟ ମାଡ଼
ଜ୍ଞାନଶକ୍ତି ଇସ୍ରାଏଲ ପ୍ରତିଶୋଧ ଭୁଲୁନି
ହାମାସ୍ ଉପରେ ଅତର୍କିତ ଆକ୍ରମଣ ଝଡ଼
ଶକ୍ତିଶାଳି ଟ୍ରମ୍ପ ପୁତିନ୍ ଜିନପିଙ୍ଗ୍
ବଦଳୁ ନାହାନ୍ତି ଯଦି
ମୋ ବଦଳିବା ନେଇ ଏତେ ବିତଣ୍ଡା କାହିଁକି
ମୋ ତର୍କ ବିତର୍କକୁ ନେଇ ଏତେ ଏଜେଣ୍ଡା କାହିଁକି
ତର୍ଜନି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ବଡ଼କୁ ନାହିଁ
ମୁଁହ ବାଙ୍କିଯାଏ
ଲାଞ୍ଜ ଜାକିଯାଏ
ମୁଣ୍ଡ ନଇଁଯାଏ ବଳକୁ କଳକୁ ଚାହିଁ
ଅଙ୍ଗୁଳି ଦେଖେଇବ ଖାଲି ସାଧାରଣ ନରେ
ବାହୁବଳ ଦେଖେଇବ ଧମକେଇବ
ବନ୍ଧୁକରେ ବିନ୍ଧିଦେବ ଚମକେଇବ
ଗର୍ଜନ ତର୍ଜନ କରିବ ଦେବେଇ ଦେବ ସ୍ୱରେ
ଗଲାଣି ତ ଗଲା କଥାରେ ଭଗତ
ସେ କାଳ ଗଲାଣି ଫେରି
ଦରିଦ୍ର ଜନତା କଲେଣି ଭାଳେଣି
ସ୍ୱ ମର୍ଜିରେ ମୃତ୍ୟୁ ଆଲିଙ୍ଗନ ଭେରି
ସହିବାର ସୀମା ସରିଲା ସଙ୍ଗାତ
ମାନବିକତାର ବାର୍ତ୍ତା ବହେ
ଅଶ୍ରୁଜଳ ଫେଡ଼ି ଝାଳନାଳ ନିଗାଡି
ଧରଣୀ ବକ୍ଷେ ସୁନା ଫସଲ କହେ
ମରିବା ପଛେ ନଇଁବା ମନା
ପଣ ନେଇଛେ ହିମାଳୟ ଛୁଇଁ
ସ୍ୱାଭିମାନ ଛାଡି ଅଭିମାନ ବାଡ଼ି
ଧରିଛି ଧରିବ ଧାଇଁବ ଛୁଇଁବ ଭୂଇଁ
