ମୃଗନୟନୀ-୧୦

• ମୃଗନୟନୀ-୧୦

  ଖାସ ସେଇଥିପାଇଁ ମନପକାଏ ତୁମକୁ

  ଆଲିଙ୍ଗନ କରେ ଆକାଶ, ଜହ୍ନ, ତାରା, ବର୍ଷା, ପବନ ଓ ମାଟିକୁ । 

   

  ପାହାଡ଼ କହେ !

  ତମେ ଭୁଲି ଗଲଣି କେବେଠୁ,

  ସହରୀ ସଭ୍ୟତା ଓ ଆଧୁନିକତାର ବୁଢ଼ୀ ଅସୁରୁଣୀ କବଳରେ

  କବଳିତ ବନ୍ଦିନୀ ଯେ ତୁମେ...

   

  ପତ୍ରହରା ବୃକ୍ଷ ଯେ କହେ !

  ଭୁଲିବାର ତୁମ ଅଭ୍ୟାସ...

   

  ମେଘ କହେ ତୁମକୁ ବିଜୁଳି,

  ନିମିଷକେ ଝଲକ, ନିମିଷକେ ହୋଇ ଯାଅ

  ଉଭାନ ଆକାଶେ...

   

  ହେଲେ ବିଚରା ମନ ମାନେନି

  ତଥାପି କୁହେ ତୁମକୁ ମୋ ପ୍ରିୟତମା

  "ମୃଗନୟନୀ" ।

   

  କାଶ୍ୟପ । ରାମ ବିଶୋଇ, ରାତ୍ର-୧୧-୫୫ ମିନିଟ, ତା-୦୭-୧୨-୧୬, ରାୟଗଡା ।