Library
Profile
ମୋ ଜୀବନ ପଥେ
ମୋ ଜୀବନ ପଥେ
ଅନ୍ଧାର ହଟାଇ ଜୀବନେ
ଜାଳି ଆଲୋକ ବତୀ
ଦେଖାଇଛ ସତ ମାର୍ଗକୁ
ଗୁରୁ ପାଦେ ପ୍ରଣତି
ହଜିଲା ଅତୀତ ପଢୁଛି
ମନେ ଆଜି ବି ମୋର
ସୁମାର୍ଗ୍ ସୁପଥ ଦର୍ଶକ
ପ୍ରିୟ ଗୁରୁଜୀ ମୋର
ଅମୃତର ପଥେ ବହିଲା
ଯେବେ ପୁଣ୍ୟର ଧାର
ତୁଚ୍ଛ କଲ ମାୟା ସଂସାର
ସବୁ ଲାଗେ ଅସାର
ତୀବ୍ରତର ହେଲା ହୃଦୟେ
ସତ୍ୟ ଧର୍ମର ବାଣୀ
ଆପଣାର ହେଲେ ସଭିଏଁ
ଦୁଃଖୀ ରଙ୍କି ଓ ଜ୍ଞାନୀ
ବାଣ୍ଟି ଦେଲ ସ୍ନେହ ପ୍ରେମକୁ
ସ୍ୱଚ୍ଛ ଝରଣା ପରି
କଳ କଳ ନାଦେ ବହିଲା
କରି ଓଁ କାର ଧ୍ଵନି
ହୃଦୟ କନ୍ଦରୁ ଶୁଭିଲା
ରାମକୃଷ୍ଣଙ୍କ ନାମ
ବିବେକାନନ୍ଦ ମା ସାରଦାକର
p>
ଯୋଗ୍ୟ ସନ୍ତାନ
ଅହନିଶି ଜପ ଧ୍ୟାନରେ
କଟେ ଦିବା ଓ ରାତି
ଆଲୋକର ମହଦୀପଟି
ଘୁଞ୍ଚାଇଲା ବିପତ୍ତି
କାୟମନ ବାକ୍ୟେ କରିଲ
ଯେଉଁ କ୍ରୁଛ ସାଧନା
ସୁରମ୍ୟ ମନ୍ଦିର ପ୍ରଭୁ ହେ
କିବାଦେବି ଉପମା
ହୋଇ ଗଲା ପୁଣ୍ୟ ତୀର୍ଥ ସେ
ଯୁଗ ଯୁଗର ପାଇଁ
ବଟ ବୃକ୍ଷ ସାକ୍ଷୀ ରହିଲା
ଚାରି ଯୁଗକୁ ଚାହିଁ
ଚିନ୍ତା ଚେତନାରେ ଭରିଲ
ଯେଉଁ ପୁଣ୍ୟ କଳ୍ପନା
କାଳଜୟୀ ହେଲ ଯୁଗକୁ
ହୃଦେ ସଦ ଭାବନା
ଗୁରୁ ସଦା ତୁମେ ମଙ୍ଗଳମୟ
ଅନ୍ଧ ଲଉଡ଼ି
ବାନ୍ଧିଦେଇଅଛ ଜଗତେ
ଗୁରୁ ପୁଣ୍ୟର ସିଡି ।
