Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer
Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer

Hrushikesh Satpathy

Inspirational

3  

Hrushikesh Satpathy

Inspirational

ମଣିଷ ପାଇଁ ମନ୍ଦିର

ମଣିଷ ପାଇଁ ମନ୍ଦିର

1 min
186


ପର ଲୋକ ସେଇ ପର ହୋଇ ରହେ

ନିଜର ହୁଏନି କେବେ

ନିଜର ଲୋକ ହିଁ   ଜୀଇଁ ମାରି ଦିଏ

ପର ହୁଏ ସିଏ ଯେବେ ।

ପଦୁଅଁ ଫୁଲ କି   ରାଜ ମହଲର !

ପଙ୍କରେ ସିନା ତା' ଘର

ତଥାପି ଜୀବନ    ସୂରୁଜର ପାଇଁ

ରହୁ ପଛେ ସିଏ ଦୂର ।

ଦୂରରେ ଥାଇ ବି    ନିଜର ମଣିଷ

ହୃଦେ ଥାଏ ନିରନ୍ତର

ନିଜ ପଣିଆରେ  ତୋଳି ରଖିଥାଏ

ହୃଦୟେ ଘର ସୁନ୍ଦର ।

କାହାକୁ କଳ୍ପିବି   ନିଜର କାହାକୁ

ଭାବିବି ମୋ' ସାତ ପର

ରକ୍ତ ଗୋଲାପ ବି  ନିଜର ଲାଗଇ

କଣ୍ଟାରେ ଗଢ଼ା ଶରୀର ।

ଦୂର ପାହାଡ଼ ବି   ଆଖିକୁ ଦିଶଇ

ସୁନ୍ଦର, ପ୍ରୀତି ମଧୁର

ବାସ୍ତବରେ ତାହା  କର୍କଶ କଣ୍ଟକ

ନିଷ୍ଠୁର, ଘୋର ବର୍ବର ।

ଆଖି କି ସୁନ୍ଦର    ବଚନ ମଧୁର

ନୁହେଁ ପ୍ରତୀକ ପ୍ରୀତିର

ପ୍ରୀତି ତ ପ୍ରତିମା  ଚିରନ୍ତନ ସତ୍ୟ

ସଦ୍ୟ ଜୀବନ୍ତ ଉର୍ବର ।

ମଶାଣି ପରେ ବି   ଅମର ଅଜର

ସତ୍ୟ ବନ୍ଧୁ, ତା' ବନ୍ଧୁତା

ପ୍ରୀତି ଫୁଲେ ଫୁଲେ ମଧୁ ମଲ୍ଲୀମାଳେ

ମହ ମହ ସୁଗନ୍ଧିତା ।

କାହିଁକି ତା'ହେଲେ  ମିଛ ବନ୍ଧୁ ପାଇଁ

ସତ ମନ୍ଦିର ତୋଳିବା

ନ ହେଉ ପଛେ ସେ ରାଜ ସିଂହାସନ

ନିଜ ଭିତରେ ରହିବା ।

ମଣିଷ ବଜାରେ  ମଣିଷକୁ ନେଇ

ମଣିଷ ପାଇଁ ମନ୍ଦିର

ସେଇ ମନ୍ଦିରରେ  ନିଜକୁ ସଜାଇ

ରହିବା ଚିର ସୁନ୍ଦର ।


Rate this content
Log in