ମନ

ଏ ମନ ତୁ ଭାରି ଦୁଷ୍ଟ

ଭାସିଯାଉ ସମୟ ସୁଅରେ

କାଗଜର ନାଆ ସାଜି

ନିଜର ଠିକଣା ନ ପାଇ

ପୁଣି ଫେରି ଆସୁ ତୁ 

ସେ ଅଭୁଲା ଅତୀତ ପାଖକୁ ।।

ଏ ମନ ତୁ ଚଳଚଞ୍ଚଳ

ଭାବୁ ତୁ ଅନେକ କଥା

ଦେଖୁ ତୁ ଅନେକ ସ୍ୱପ୍ନ

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନିଜର ଭାବି

ଛଳନାର ଶିକାର ହୋଇ

ଭାଙ୍ଗି ଯାଉ ତୁ ଟୁକୁରା ଟୁକୁରା ହୋଇ ।।

ଏ ମନ ତୁ ଶୁଷ୍କ ମରୁଭୂମି

ରବିର ତାପରେ ଜଳୁ ତୁ ବିରହ ନିଆଁରେ

ଚାତକ ପରି ତୁ ଅନେଇ ବସୁ

ଟୋପାଏ ବର୍ଷାର ଛିଟା ପାଇଁ ।।

ଏ ମନ ତୁ କେବେ ସ୍ଥିର ସରୋବର

କାଚକେନ୍ଦୁ ଜଳରେ ଦେଖୁ ତୁ 

ସେ ଅତୀତର ପ୍ରତିଛବିଗୁଡିକୁ

କେବେ ହସୁ  କେବେ କାନ୍ଦୁ

ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଭାବନାରେ ହଜିଯାଉ ତୁ

ସେ ଅଫେରା ସହରରେ ।।