ମହାନଦୀରେ ସଂଧ୍ୟା

ବସିଥିଲି ଦିନେ ମହାନଦୀ କୂଳେ

ଦେଖୁଥିଲି ସୁନ୍ଦରତା

କେତେ ସୁନ୍ଦରତା ଭରି ରହିଅଛି

ଗଢ଼ିଛି କେଉଁ ବିଧାତା ।

ଝର ଝର ହୋଇ ବହେ ମହାନଦୀ

ବସିଛି ମୁ ତାର କୋଳେ

ନୀଳ ଜଳ ରାଶି ଭଉଁରୀ ଖେଳୁଛି

ମିଶି ପବନ ର ତାଳେ ।

କୁଳୁକୁଳୁ ହୋଇ ବହି ଯାଉଅଛି

ସୁଲୁ ସୁଲୁ ବାଆ ସାଥେ

ଆକାଶ ରେ ପକ୍ଷୀ ଉଡି ବୁଲୁଛନ୍ତି

ପବନ ର ଗତି ପଥେ ।

ମାଛରଙ୍କା ପକ୍ଷୀ ଥଣ୍ଟେ ମିନ ଧରି

ଉପରକୁ ଉଡିଯାଏ

ପଶ୍ଚିମ ଆକାଶେ ସୁରୁଜ କିରଣେ

ନାଲି ନାଲି ଦିଶୁଥାଏ ।

କେଉଁଠୁ ଆସିଲା କଳା ମେଘ ଖଣ୍ଡେ

ସୁରୁଜ କୁ ଲୁଚାଇଲା

ନାଲି କିରଣ କୁ ଲୁଚାଇ ତାହାର

କଳା ମେଘ ବିଞ୍ଚିଦେଲା ।

ବହୁଦିନ ପରେ ମେଘ ମେଘୁଣୀ କୁ

ପାଖେ ତାର ପାଇଥିଲା

ମେଘ କୁ ମେଘୁଣୀ ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନରେ

ଆଲିଙ୍ଗନ କରିନେଲା ।

ମେଘ ମେଘୁଣୀଙ୍କ ଆଲିଙ୍ଗନ ଫଳେ

ବର୍ଷା ବିନ୍ଦୁ ବରଶିଲା

ମହାନଦୀ ବକ୍ଷେ ଟୋପା ଟୋପା ପ୍ରେମ

ବର୍ଷା ହୋଇ ଝରିଗଲା ।

ଦେଖି ଏହି ରୂପ ମହାନଦୀ ତିରେ

ମନ ମୋର ହଜିଗଲା

ସଂଧ୍ୟା କାଳୀନ ଏ ମହାନଦୀ ଦୃଶ୍ୟ

ମନ ମୋର ମୋହିନେଲା ।