ମୌସୁମୀର ଆଗମନେ

ବୈଶାଖର ତାତି ଟାଇଁ ଟାଇଁ ଖରା

ଟାଙ୍ଗରା ହେଲାଣି ଧରା,

ବସୁମତୀ ମାତା ନିଦାଘ ଦୁଃଖରେ

ନସହିଲେ ତାତି ଜ୍ୱାଳା |

ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢ଼ର କୋମଳ ପରସେ

ମୌସୁମୀର ଆଗମନେ,

ହସିଲା ଧରଣୀ ବର୍ଷାଜଳ ପାଇ

ସବୁଜିମା ଖେଳେ ବନେ |

ଚାଷୀକୁଳ ଦେଖ ଆନନ୍ଦିତ କେତେ

କ୍ଷେତ ହସେ ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ,

ମୌସୁମୀ ପ୍ରିୟାର ସ୍ନିଗ୍ଧ ପରସରେ

ସତେକି ଉଠିଛି ଚେଇଁ |

ସିଞ୍ଚି ହୋଇଯାଏ ମୌସୁମୀର ଧାରା

ତୁହା ତୁହା ବର୍ଷାଜଳେ,

ସବୁଜିମା ଭରେ ଜଙ୍ଗଲ କାନନେ

ପକ୍ଷୀ ରାବେ ଆନନ୍ଦରେ |

ସାଧବ ବୋହୂର ନାଲି ଟୁକୁଟୁକୁ

ଚାଲି ଦିଶେ କିସୁନ୍ଦର,

ଆଦ୍ୟ ଆଷାଢ଼ରେ ମତୁଆଲା ହୋଇ

ଦେହେ ବୋଳେ ସେ ସିନ୍ଦୁର |

ଗହନ କାନନେ ମୟୂରୀ ନାଚଇ

ପୂଛ ମେଲି ବର୍ଷାଧାରେ,

ସୁନ୍ଦର ସୁଷମା ଶୋଭା ଅନୁପମ

ମୌସୁମୀର ପରସରେ |

ସକଳ ସଂସାର ଜୀବନ୍ୟାସ ପାଇ

ଆନନ୍ଦ ବିଭୋର ହୋଇ,

ମୌସୁମୀ ପ୍ରିୟାର ଧରା ଆଗମନେ

ପ୍ରକୃତିସ୍ଥ ବନଭୂଇଁ |