ମାୟା

ସରି ଆସୁଅଛି

ଜୀବନର ଆୟୁ

ଶରୀରଟା ବଳହୀନ

ଯେତେ ଅରଜିଛୁ

ନେଇକି ପାରିବୁ

ପାପରୁ ଛଡା ତୋ ମନ

ମାୟାଟା ତ ଖାଲି 

ବାୟା କରୁଅଛି

ଦିନ ରାତି ମାନେ ନାହିଁ

ମୋର ମୋର କହି

ସବୁ ଆଦରିଛୁ

ସାଥେ ନ ଯିବେଟି କେହି

ବୁଝିବି ବୁଝୁନୁ 

ବୁଝାଉ ତୁ ଖାଲି

ଅନ୍ୟେ ଉପଦେଶ ଦେଇ

କହିଲୁ କେତେ ତୁ 

ପାଳନ କରୁଛୁ

ଛାତିରେ ତୁ ହାତ ଦେଇ

ଜଞାଳ ଜ୍ୱ।ଳାରେ 

ଜଳୁ ଅହରହ

ତଥାପି ଖୋଜିନୁ ବାଟ

ଦିନ ସରିଗଲେ

ବାଟ କି ପାଇବୁ

କାହିଁ ହେବୁ ଛଟପଟ

କରି ତୁ ଶ୍ମରଣ

ଯା ତୁ ସରଣ

ପାଇବୁଟି ଯେବେ ରାହା

ଡେରି କରିଦେଲେ

ପଥ ହୁଡି ଯିବୁ

ନ କରିବେ କେହି ଆହା