ମାନବ ପ୍ରେମୀ

ମନୁଷ୍ୟ  ହୋଇ ମନୁଷ୍ୟଙ୍କ ପାଇଁ

               ସୁଖେ ଦୁଃଖେ ଭାଗିଦାରୀ ଯିଏ,

ନିଜେ ଦୁଃଖେ ରହି ଅନ୍ୟଙ୍କ  ପାଇଁ

               ସବୁବେଳେ  ଚିନ୍ତା  କରୁଥାଏ  l

ସତ ମାର୍ଗରେ ଓ ସତ  କାର୍ଯ୍ୟରେ

             ସର୍ବଦା   ଉପଦେଶ  ଦେଉଥାଏ,

ଅଜ୍ଞାନ  ରୂପକ  ଅନ୍ଧକାରରୁ

               ଯେ  ଆଲୋକ  ପ୍ରଦାନ କରୁଥାଏ l

ଥିଲେ  ରାମକୃଷ୍ଣ,,  ଯୀଶୁ, ଗୌତମ

                ମହମ୍ମଦ, ସାଇ  ଯେ  ଅରବିନ୍ଦ,

ମହାବୀର,  ନାନକ,  ଚୈତନ୍ୟ

                ପରମହଂସ ଯେ ବିବେକାନନ୍ଦ l

ଅନେକ ଅଛନ୍ତି  ଯେ ସାଧୁ ସନ୍ଥ

                ଇତିହାସକୁ  ରୋମନ୍ଥନ  କଲେ,

ଅନୁକୂଳ ଆଦି  ମାନବ  ପ୍ରେମୀ

                କଳି  ଶେଷରେ  ଜନମି ଥିଲେ l

ସେମାନଙ୍କର  ନୀତି  ଆଦର୍ଶରେ

                ଆମେ  ସବୁ  ହେଲେ ଅନୁପ୍ରାଣୀତ

ଏ  ଜୀବନ  ଆମ  ସାର୍ଥକ  ହେବ

               ତାଙ୍କରି  ଚରଣେ ହେଲେ ଆଶ୍ରୀତ l