ଲେଖନୀ

ଲେଖନୀ !!

ସୃଷ୍ଟିରେ ତୁମର ବିବିଧତା ଭରା

ସମତା ନାହିଁ ତ ତିଳେ

ତଥାପି ତୁମର ରଚନା ପଢିଲେ

ସମାଜସଂସ୍କାର ମିଳେ ,

ତୁମରି ନିର୍ଝର ନୀର

ଆଶା ଭରିଦିଏ ହତାଶ ଜୀବନେ

ଲଂଘି ଶିଖରୀ ଶିର ।

ଗଡ଼ ଜିତି ତହିଁ ରାଜୁତି କରିବା

ସମ୍ଭବ ଚଳାଇ ଅସି

କୋଟି ଜନମନ ଜିଣିବା ଜାଣିଛ

ଗର୍ଭେ ଭରି ସିନା ମସି ,

ହେଉ ପଛେ ଯେଉଁ ଭାଷା

ଜାତି ଧର୍ମ ଡେଇଁ ସୀମାନ୍ତ ସେପାରି

ଜଗାଇଛ ନବଆଶା ।

ଆଦିମ ଯୁଗରୁ ଚିର ଉଦାସୀନ

ବିଦଗ୍ଧ ଭାଷାର ଛବି

ଆଙ୍କି ଦେଇଗଲେ ହୃଦୟ ଫିଟାଇ

କେତେ ଯେ ଗାଳ୍ପିକ କବି ,

ଜଗତ ଯାତନା ଲଭି

ପରଷି ଦିଅନ୍ତି କମନୀୟ କରି

ପ୍ରାଣେ ପ୍ରାଣେ ଅନୁଭବି ।

ସମାଜ ଚଳଣି କୁସଂସ୍କାର ଆଉ

ବିଧି ବିଧାନର ଦୃଷ୍ଟି

ପ୍ରସାରିତ କର ସ୍ଵକୀୟ ଛନ୍ଦରେ

ନବୀନ ନିଖିଳ ସୃଷ୍ଟି ,

ଅଜ୍ଞାନ ତିମିରେ ଅନ୍ଧ

ତୁମରି ଲେଖାକୁ ଅଧ୍ୟୟନ କରି

ଜାଣିପାରେ ଭଲମନ୍ଦ ।

ଓଲଟାଇ ପାର ଶାସନ ବ୍ୟବସ୍ଥା

ପ୍ରଭାବୀ ରଚନା ବଳେ

ବିପ୍ଳବର ବୀଜ ବୁଣି ଦେଇପାର

ପରାକ୍ରମୀ ସ୍ବର ଛଳେ ,

ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାର କଳାନୀତି

ଉଜାଗର କରି ପାରିଛ ନିବାରି

ଶୋଷିତ ଦଳିତ ଭୀତି ।

ଅଭିସାରିକାର ବିରହ ପଣରେ

ମିଳନ ସୁରଭି ଦେଇ

ଦୁଃଖୀଙ୍କ ଭାଗ୍ୟରେ ଆଶା ଜଗାଇଛ

ସୁଦୀପ୍ତ କିରଣ ଦେଇ ,

ଦେଇଛ ବୋଲି ତ ଜ୍ଞାନ

ହେ ପ୍ରିୟ ଲେଖନୀ ତୁମରି ବନ୍ଦନା

ସଭିଏଁ କରନ୍ତି ଗାନ ।

ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା