କରୁଣା କର ଏତିକି

ଦେଖି ତୋ ମୁଖ ଶିରୀ କି

ଯିବ ଏ ଜୀବ ତରି କି

କହ କଳା କାଞ୍ଚନ ଏ ଦୀନ ଅକୀଞ୍ଚନ

ତୋର କରୁଣା ସରି କି?

ଆଶା ଅସରା ଧରି ମରମେ ମୋର

ଧାଇଁ ଆସିଲି ନାଥ ସିଂହ ଦୂଆର

ଉଚ୍ଛନ୍ନ ହେଲା ମନ ଲଭିବି ଦରଶନ

ଶୀରିକ୍ଷେତର ସାଇଁ କି ।।

ଯେବେ ଦେଖୁଛି ନାଥ ରୂପକୁ ତୋର

ଛଳ ଛଳ ହେଉଛି ନୟନ ମୋର

ଦେଖି ମୁଁ ପାରୁନାହିଁ କେଜାଣି କାହିଁପାଇଁ

ପାତକି ମୋର ଆଖି କି ?

ବେନି ନୟନ ମୁଦି ଯୋଡ଼ିଲି ହାତ

ଝଟକିଲା ଝଟତି କଳା ଶ୍ରୀମୁଖ

ସହସ୍ର ଶିହରଣ ଶିହରେ ଅପଘନ

ତୋ ଦରଶନ ପାଇକି।।

କରୁଣା ଊଣା ନାଥ ନହେଉ ତୋର

କରି ରଖିଥା ତୋର ପାଦେ କିଙ୍କର

କରେ କରି କଲମ ଲେଖୁଥାଉ ବାମନ

କରୁଣା କର ଏତିକି।।