କରିବୁ ନାହିଁରେ କରୁଣା ଊଣା

ମତେ ମନା ତୋର

ଦେଉଳ ଦୁଆର

ହେଲେ ତୋତେ ମନା ନାହିଁ

ଆସିବୁରେ କାହ୍ନା ଫଗୁଣରେ ଥରେ

ରଙ୍ଗ ଅବିରକୁ ନେଇ ।

ଲିପା ପୋଛା କରି

ଝୋଟି ଆଙ୍କିଥିବି

ଚୁଆ ଚନ୍ଦନ ମୁଁ ଦେଇ

ଦୋଳ ବିମାନରେ ଆସିବୁରେ କାହ୍ନା

ରାଈଙ୍କୁ ସାଥିରେ ନେଇ ।

ଧନ୍ୟ ହେବ ଆଖି

ତତେ ଥରେ ଦେଲେ ଦେଖି

ପାଛୋଟି ଆଣିବି ଧୂପ ଦୀପ ଦେଇ

ପର୍ଣ୍ଣ କୁଟୀରକୁ ମୋର

ଭକତିର ଲୁହ ବୋହି ଯାଉଥିବ

ମୋ ଆଖିରୁ ଧାର ଧାର ।

ଚରଣ ପଖାଳି ସଜେଇଦେବି ମୁଁ

ମୟୂର ପୁଚ୍ଛରେ ଜୁଡାକୁ ତୋର

ଆସନେ ବସେଇ

ଭୋଗ ରାଗ ଦେଇ

କରିବି ତୋର ଆଳତୀ

ମନକଥା ମୋର ସବୁତ ତୁ ' ବୁଝୁ

ବୁଝି ପାରୁନୁ କାହିଁକି ଏତିକି !!

ଚାହୁଁ ନାହିଁ କାହ୍ନା

ଧନ ବୈଭବ

ଚାହୁଁଛି ତୋର କରୁଣା

ଜୀବନର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତମିତ ବେଳେ

ଦେବୁ ଟିକେ ତୋର ଦରଶନ ମୋତେ

କରିବୁ ନାହିଁରେ କରୁଣା ଊଣା ।