କନ୍ୟାଦାନ

କନ୍ୟାଦାନ 

ସରିଗଲା ତୋର ବାପଘର ଖେଳ

ସଂସାର କରିବୁ ଯାଆ,

ସଭିଙ୍କର ମନ ନେଇ ତୁ ଚଳିବୁ

ରଖିବୁ ବାପର ନାଆଁ ;

କରିଲି ମୁଁ କନ୍ୟାଦାନ,

ଛାତି କୁଣ୍ଢେମୋଟ ହୃଦ ଛଟପଟ

କିଏ ବୁଝିବ ମୋ ମନ?

ଶ୍ବଶୁରଙ୍କୁ ତୋର ବାପା ଡାକିବୁ ଲୋ

ଶାଶୁଙ୍କୁ ଡାକିବୁ ମାଆ,

ଦିଅର ନଣନ୍ଦ ଭାଇ ଭଉଣୀ ତୋ

ସ୍ଵାମୀ ହିଁ ତୋହରି ସାହା;

ରାଗିବୁନି ଝିଅ ଜମା,

ଦୋଷ ଥିଲେ ତୋର ବାପା ମାଆଙ୍କର

କରିଦେବୁ ତୁହି କ୍ଷମା।

ଦିଅର ଥଟ୍ଟାରେ କହିଦେଲେ କିଛି

ଭାବି ତୁ ଉତ୍ତର ଦେବୁ,

ନଣନ୍ଦର ଯଦି ଭୁଲ କିଛି ହୁଏ

ସେନେହରେ ବୁଝାଇବୁ;

ଶାଶୁ ତୋ ପୁରୁଣା ଲୋକ

ଅଯଥାରେ ଖାଲି କରିଲେ ବି ଗାଳି

ଧରିବୁନି କଥା ତାଙ୍କ।

ପଣତରେ ବାନ୍ଧି ସ୍ଵାମୀକୁ ତୋହର

ରଖିଥିବୁ ଝିଅ ମୋର,

ପତିଦେବ ଯଦି ଅବାଟରେ ଗଲେ

ଭାଙ୍ଗିଯିବ ସୁନାଘର ;

ଶ୍ୱଶୁରଙ୍କୁ ସେବୁଥିବୁ,

ତାଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ପାଇଲେ ଝିଅ ତୁ

ସୌଭାଗ୍ୟବତୀ ହୋଇବୁ।

ସଂସାର ଭିତରେ ଘର କରିଲେ ଲୋ

ପଥର ପଡିଲେ ସହି,

ଘରର କଥାକୁ ମନରେ ରଖିବୁ

ପରକୁ ଦେବୁନି କହି ;

ହେଲେ ଭୁଲ ବୁଝାମଣା,

ସାହସ ଧରି ତୁ ଆଗେଇ ଚାଲିବୁ

କରିବୁନି ମନ ଊଣା।