କିଛି ନ ଥାଇ

ଚକା ଚକା ଆଖି ସତେ ପଙ୍କଜ

ପାଦ ପାଣି ନାହିଁ ସହସ୍ର ଭୁଜ

ଅରୂପରେ ରୂପ ହୋଇ ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ

ବସିଅଛ ପ୍ରଭୁ ରତ୍ନ ସିଂହାସନ

    ସାଥେ ଭଗିନୀ ଅଗ୍ରଜ ।

ନାହିଁ ଜାତି ଭେଦ ଚଣ୍ଡାଳୁ ଦ୍ଵିଜ

ଆନନ୍ଦ ବଜାରେ ଅବଢ଼ା ଭୁଞ୍ଜ

ନାହିଁ ତାର ଚାଷ ନାହିଁ ତ ହଳିଆ

ଛପନ ଭଣ୍ଡାର ମାଲିକ କାଳିଆ

     ଷାଠିଏ ପଉଟି ଭୁଞ୍ଜ ।

ଚାଲି ତ ପାରନା ସକଳ ଚିଜ

ଖଞ୍ଜା ହୋଇଥାଏ ସକାଳୁ ସଞ୍ଜ

ବିନା ଧନ ରତ୍ନେ ସେବନ୍ତି ସାମନ୍ତେ

ଶ୍ରଦ୍ଧା ଥାଇ ଯିଏ ଅନ୍ତରରେ ଚିନ୍ତେ

     ତାହା ପାଇଁ ହୁଅ ସଜ ।