ଜୀବନର ସତ୍ୟବଚନ

ଜୀବନର ସତ୍ୟ ପ୍ରକଟିତ ନିତ୍ୟ 

  ହେଜ ଆହେ ବିଜ୍ଞଜନ  

ସତ୍ୟପଥେ ଧର୍ମପଥେ ପାଦଥାପ  

  ଅରଜିବ ଯଶମାନ ॥  

  

ସତ୍ୟାନୁସରଣ ଧର୍ମାନୁସରଣ 

   କର ଆହେ ସୁଧୀଜନ  

ସୁଶୋଭିତ ହେଵ ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଜନମ 

  କାମନା କର ବାରଣ ॥ 

ମିଥ୍ୟା ଅପବାଦ ଅପସରି ଯିବ 

  ସମୟର ଚଲାପଥେ  

ସତ୍ୟ ଉନ୍ମୋଚନ ସମୟ କରିବ 

  ଧୈର୍ଯ୍ୟ ରଖ ସମର୍ପଣେ ॥ 

ଅନିଷ୍ଟ ସାଧନ କରେ ଶତୃ ନର 

   ଷଡଯନ୍ତ୍ର ମନ୍ତ୍ର ଧ୍ୟାୟୀ  

ଅବଶ୍ୟ କଷଣ ଭୋଗଇ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ 

   ପରେ କିନ୍ତୁ ହୁଏ ଜୟୀ ॥ 

ଯେତେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ହେଉ ଶତୃଜନ 

   ସତ୍ୟ ପାଶେ ମଥା ପାତେ  

ସମୟ ଚକ୍ରରେ ପଡେ ନାଗଫାଶେ 

   ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ କରେ କେତେ ॥ 

ଦୁଃଖର ସମୟ ନୁହେଁ ବେଶିଦିନ 

    ସୁଖଆସେ ହସିହସି  

ଦୁଃଖ ପରେ ସୁଖ ସତ୍ୟ ଚିରନ୍ତନ 

   ସମୟ ସାପେକ୍ଷ ଖୁସି ॥ 

 କର୍ମ ଆଧାରରେ ଫଳଫଳେ ସତେ 

   ଏକଥା ନୁହଁଇ ମିଥ୍ୟା   

ସୁକର୍ମ କଲେ ଭଲ ଫଳ ମିଳେ 

   କୁକର୍ମ କଲେ ପିତା ॥