ଇର୍ଷା ର ଜ୍ଜ୍ୱଳନ୍ତ ନିଆଁ

କି ଅନଳ ଏ

କ୍ଷୁଦା ତୃଷ୍ଣା ଠାରୁ

ତୀକ୍ଷ୍ଣ କି ଆ କଷ୍ଟ

ଜୀବନ ଯନ୍ତ୍ରଣା ର ସଙ୍ଗମ ପଥେ?

କଲି ଅନୁଭବ ମୁଁ

ବୁଝିଲି ତା ଜ୍ୱାଳା

ଆଉ ଅନ୍ତର ବେଦନା

ଖାଇ ବିଷ କୁମ୍ଭ ମୁଖେ ଥିବା ମହୁ

ମୋ ଅନୁଭୂତି

ସଜାଗ କରୁଛି

ପ୍ରତି ନିଶ୍ୱାସ କୁ ମୋର

ଖୁସି ଦେଖି ଅନ୍ୟ ର

ଚେଷ୍ଠା କର ହେବାକୁ ସୁଖୀ

ଆଉ ଭୁଲିବାକୁ ନିଜ ଦୁଃଖ କରି ସୁକୀର୍ତ୍ତୀ

ସାଙ୍ଗ, ସାଥି, ବନ୍ଧୁ ପରିବାର ଆଉ ପରିଜନ

ହେଲେ କାହା ପ୍ରିୟ

କାଇଁ ନେଉ ଆମେ ଇର୍ଷା ର ଆଶ୍ରୟ

ହସି ଖେଳି ନ ଗଢି ଖୁସିର ଜୀବନ

ଆଣି ଇର୍ଷା ଭାବ

କରୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ

କୁକାର୍ଯ୍ୟ କୁପଥ ର ହେଉ ଅନୁଗାମୀ

ନବୁଝି ନଶୁଝି ଜୀବନ ଅମୃତ ବାଣୀ

ଲୋଭ ମୋହ ମାୟା ମଦ ମାଶ୍ଚର୍ୟ୍ଯ

ଷଡ ରିପୁ ପରି

ଇର୍ଷା କରେ ଅସୁର ରାଜ୍ୟ ରାଜତ୍ୱ

ଅଦିନ ଶତ୍ରୁ ହୋଇ