ହୃଦୟ

ମୋ ହୃଦୟ ଏକ ଶୂନ୍ୟତାର ଜମାଖାତା

ନିତି ଚାଲେ ଯହିଁ ଲାଭକ୍ଷତିର ଅଙ୍କକଷା ।

ମନ ମୋର ପ୍ରେମଦାନେ କରଇ ପ୍ରତ୍ଯାଶା

ପ୍ରତିଦାନ ମନରେ ସଦା ଭରଇ ନିରାଶା ।

ମୋ ହୃଦୟ ଏକ ଅଶାନ୍ତ ବିଶାଳ ସାଗର

ନିତି ଉଠେ ଯହିଁ ଅସଂଖ୍ୟ ଉତ୍ତାଳ ଜୁଆର ।

ଇଚ୍ଛାହୁଏ ସଦା ଯାଆନ୍ତି କି ବେଳାଭୂମି ଲଙ୍ଘି

ଭଟ୍ଟା ଆସି କୁହେ ମୁଁ କାଳେ ବେଳାର ବନ୍ଦୀ ।

ମୋ ହୃଦୟ ଏକ ବ୍ଯର୍ଥତାରେ ଭରା ଗନ୍ତାଘର

ନିତି ଜାଗେ ଯହିଁ ଅଗଣିତ ସ୍ବପ୍ନର ସମ୍ଭାର ।

ମନ ମୋର ଯାଇ ଉଡ଼େ କାହିଁ କେଉଁ ଦୂରେ

ନିଷ୍ଠୁର କାଳର ପ୍ରହାରେ ଲୋଟେ ଭୂମି ପରେ ।

ହୃଦୟ କି ରହେ ତିଳେ ତୁନି ସଙ୍ଗୀନ ମୁନରେ

ହୃଦୟ ତ ନିତି ମାତେ ଭୋଳେ ଭାବ କାରବାରେ ।