ଏଣୁତେଣୁ ମିଛ କଥା

ହସିଦେଲେ ଝରୁଥିଲା ମେଞ୍ଚେ ଚମ୍ପା ଫୁଲ

ଚାହାଣିରେ ଭରିଥିଲା କନ୍ଦର୍ପ କମାଣ

ଫୁଲ ସେ ଯେ ଡହ ଡହ ଆଞ୍ଜୁଳେ ନିଆଁ ଝୁଲ

ଅଦୃଶ୍ୟ କୁହୁକ ଅବା ଫଗୁଣ ଦହନ..!?

ସେ ଗଳିରେ କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା ଫୁଲର ଗାଲିଚା

ବିଞ୍ଚିଥିଲା କିଛି ପ୍ରେମ ମହୁ ମିଶା ନିଶା 

ବାଟେ ଘାଟେ ଫୁଲ ଓଠେ ରୂପ ରଂଗ ଚର୍ଚ୍ଚା

ରୂପ ରଂଗ ଚର୍ଚ୍ଚା ସେ ଯେ,

ପ୍ରଜାପତି ଜହ୍ନରାତି ହେଲେ ଲୋକହସା..!!

କୋକିଳ କାକଳୀ ଭୁଲି ଶୁଣୁଥିଲେ ତାରେ

ବଂଶୀ ସାତସ୍ୱର ଭରିଥିଲା ଓଠ ଧାରେ

ସେ' କଥା ଶୁଣିବା ପାଇଁ ଖସେ ତାରା ଫୁଲ

ନଶୁଣିଲେ ଭ୍ରମର ଭୋଗେ ମୃତ ନୀରବତା..!!

ମୋ ଭିତରେ ମୋ ବାହାରେ,

ଅଛି ଯାହା ଡାହା ମିଛ 

ଅବା 

ଅବୁଝା ହୃଦୟ କଥା 

କାନ ଶୁଣା ମନ ଅଙ୍କା ସେ ପ୍ରେମ କବିତା..!?