ଦୁଃଖୀର ଦୁଃଖ ନାଶନେ

ଅକୁହା ଭାଷାର  ଭାବର ବେଦନା

   ସବୁ ଜାଣ ପ୍ରଭୁ ତୁମେ

ଭଙ୍ଗା ହୃଦୟର   ଆଶାର ପ୍ରତିମା

   ହୋଇ ଠିଆ ହୁଅ ତୁମେ

  ପ୍ରଭୁ, ଦୁଃଖୀର ଦୁଃଖ ନାଶନେ ।0।

ଦୁଃଖୀ ଜୀବନର  ଦୁଃଖର ପସରା

   ଦୁଃଖ ସାଗରରେ ତୁମେ

ଭରି ଦିଅ ସୁଖ    ଅସରା ଅସରା 

   ଅନ୍ତରାଳେ ରହି ତୁମେ

ବେସାହାରା ମନେ ସାହାରା ଯେ ତୁମେ

   ଆଶା ବାଡ଼ି ଅନ୍ଧେ ଯେହ୍ନେ । ୧।

ନିଃସଙ୍ଗ ଜୀବନ   ପ୍ରିୟ ସଖା ତୁମେ

    ତୁମ ବିନା ନାହିଁ ଆନେ

ଶୁନ୍ୟ ଅନ୍ତରର    ସବୁଜିମା ତୁମେ

   ଅନ୍ଧାରେ ଆଲୋକ ତୁମେ

ଜୀବନର ଅନ୍ତେ   ନାମ ଥିବ ସାଥେ

   ଶ୍ମଶାନେ ମହା ପ୍ରୟାଣେ ।୨।