ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର
ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର
![](https://cdn.storymirror.com/static/1pximage.jpeg)
![](https://cdn.storymirror.com/static/1pximage.jpeg)
ମଧୁମୟୀ ବିଶ୍ୱେ ରସମୟୀ ହୁଏ
ପିତା ମାତା ଶୁଭାଶିଷେ
ଆନନ୍ଦ ଆହ୍ଲାଦେ ଚିର ଆଦରରେ
ଢାଳନ୍ତି ସଦା ସ୍ନେହ ସେ ॥
ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଶିଶୁ ଦେଖଇ ସଂସାର
ଚଳଇ ଖୁସି ମନରେ
ସ୍ନେହ ଶରଧାର ଅମୀୟ ମାଧୁରୀ
ଝରାନ୍ତି ଯେ ଶିଶୁ ପରେ ॥
ଶୈଶବର ଅସହାୟ ଜୀବନରେ
ହୁଅନ୍ତି ଯିଏ ସହାୟ
ଛୋଟରୁ କରନ୍ତି ବଡ ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ
ସେନେହେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୃଦୟ ॥
ଅଟେ ଯାହାଙ୍କର ଜନନୀ ପିଅର
ତାଙ୍କ କଥା ମାନି ସଦା
ଚଳୁଥିଲେ କେବେ ନ ପଡି ଆପଦେ
ଜୀବନ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରଦା ॥
ସହି କେତେ ଦୁଃଖ ସନ୍ତାନଙ୍କ ସୁଖ
ଲାଗି ଚିର ଧନ୍ଦି ହୋଇ
ଜୀବନ ‐ଯୌବନେ ଥାନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ
ପିତା‐ ମାତା ଟନ୍ତି ସେହି ॥
ତାହାଙ୍କର ସେବା ସନ୍ତାନ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ
ପରିବାର ଶାନ୍ତିମୟ
ହୋଇ ପାରିଥାଏ ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର
ଭାବେ ଗୃହ ଦେବାଳୟ ॥
ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟେ ଆହା କି ! ସହଜେ
ରାଜି ଉଠେ ସୁ‐ଋଚିରେ
ପିତା ମାତା ସେବା ଫଳେ ହେଳେ କିବା
ଅସାଧ୍ୟ ଅଟ
େ ମହୀରେ ?
ତାଙ୍କରି ଆଶିଷ ସୁଦିବ୍ୟ ପରଶ
ସହିତେ ନବ ଚେତନା
ସଞ୍ଚାରେ ପରାଣେ ଦିବ୍ୟ ଫୁର୍ତ୍ତି ବୁଣେ
ପ୍ରାଣେ ଯୋଗାଏ ପ୍ରେରଣା ॥
ପିତା ମାତାଙ୍କର ବାଧା ଓ ଆକଟ
ସନ୍ତାନର ହିତକର
ହୋଇ ସୃଜେ ନିତି ଦିବ୍ୟ ଅନୁଭୁତି
ମଧୁ ‐ପୂରବୀ ଝଙ୍କାର ॥
ଆଦ୍ୟ ଗୁରୁ ମାତା ଗୁରୁ ଭାବେ ପିତା
ନିତି ନୀତି ଓ ଆଦର୍ଶେ
ଆଦର ସେନେହେ ଶିକ୍ଷା ଦାନେ ଯିଏ
ହିତ ସାଧି ଉପଦେଶେ ॥
ଶିଖାନ୍ତି ବହୁତ ଜ୍ଞାନ ବିଦ୍ୟା ସ୍ରୋତ
ଯାହାଙ୍କ ଯୋଗୁଁ ବିକାଶ
ସାଧିତ ହୁଅଇ ପିତା ମାତା ସେହି
ତାଙ୍କ ସେବା ତାଙ୍କ ଯଶ ॥
ଘେନି ସୁ‐ମହାନ ହୁଅନ୍ତି ମାନବ
ଲଭନ୍ତି ନବ ଉତ୍ସାହ
ଗତି ମୁକ୍ତି ଦାତା ସେ ' ଭାଗ୍ୟ ବିଧାତା
ତାଙ୍କରି ଆଶିଷ ସ୍ନେହ ॥
ଜୀବନେ ଭରଇ ଆନନ୍ଦ ‐ ପୂରବୀ
ସଞ୍ଚାରି ମଧୁ ମୟୁଖେ
ତାଙ୍କୁ ଯିଏ ସେବେ ସୁ‐ସନ୍ତାନ ଭାବେ
କାଳ ସେ ଯାପଇ ସୁଖେ ॥