ଛୋଟବଡ଼

ଛୋଟ ହୁଏ ବଡ଼ ପ୍ରକୃତିର ରୀତି

ଜୀବନଟା ଥିବାଯାଏ,

ଜୀବ ଚାଲିଗଲେ ଛୋଟବଡ଼ କଥା

ପ୍ରକୃତିରେ ଲୁଚିଯାଏ ।୧ ।

ମାତୃଗର୍ଭ ସିନା ଛୋଟର ଆରମ୍ଭ

ଉଦ୍ଭିଦ କିଅବା ପ୍ରାଣୀ,

ଛୋଟ ସଂରଚନା ବୃହତ ଭାବନା

ସଂସାର ଦେଇଛି ବୁଣି ।୨ ।

ଛୋଟ ଛୋଟ ବୋଲି ସମସ୍ତେ କହନ୍ତି

ଛୋଟରେ ବଡ଼ ସନ୍ଧାନ,

କଳି ପାରିବ କି ଛୋଟ ପରିମାପ

ଛୋଟର ସୀମା ବନ୍ଧନ ! ୩ ।

ଦିନେ ଛୋଟ ଯିଏ କାଲି ହୁଏ ବଡ଼

ଅନନ୍ତ ଶକତି ଉତ୍ସ,

ସନେହ ମମତା କ୍ଷୁଦ୍ର ଥାଏ ସିନା

ବୃହତ ତାହାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ।୪ ।

ଦେଖିବାକୁ ସିନା ବୟସ ଆକାର

ଆଖିରେ ହୁଅଇ ଛୋଟ,

ଗୁଣ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ଆଦର ସେନେହ

ସବୁତ ନୁହଇ ଛୋଟ ।୫ ।

ଜ୍ଞାନ ରୂପି ଧନ ସଂସାରରେ ବଡ଼

ତୁଳନା କେ କରିପାରେ,

ଧନ ଚୋର ନିଏ ଜ୍ଞାନ ମାନ ରଖେ

ସମ୍ମାନକୁ ଜଗିପାରେ ।୬ ।

ଦ୍ବିପତ୍ର ତୁଳସୀ ବାସକୁ ଛୁଟାଏ

ଛୋଟ ପୁଣି ମଲ୍ଲୀଫୁଲ,

ବାସହୀନ ସେହି ପଲାଶ ଫୁଲଟା

କେ କରେ ତା ସାଥେ ତୁଲ ।୭ ।

ଛୋଟ ଶିଶୁ ମୁଖେ ସତ୍ଯ ଶାନ୍ତି ଦୟା

ଅମୂଲ ମୂଲ ତା ହସ,

ସେ ହସେ ଲୋଟଇ ହୃଦୟର ଦୁଃଖ

ସୁଖ ହୁଏ ପରକାଶ ।୮ ।

ପ୍ରକୃତି କୋଳରେ ଛୋଟ ହୋଇ ବଡ଼

ପ୍ରକୃତି ବଦଳିଯାଏ,

ଖଳେ ମିଶି ଖଳ ସାଧୁ ଦିଏ ବଳ

ପରିବେଶ ଖେଳୁଥାଏ ।୯ ।

ବଡ଼ କହେ ଯାହା ଯଦି ବା କରନ୍ତା

ତାହାର ପ୍ରତିପାଳନ ,

ଏ ସଂସାର ଗୋଟା ବୈକୁଣ୍ଠ ହୁଅନ୍ତା

ଛୋଟବଡ଼ଙ୍କ ସଂସ୍ଥାନ ।୧୦ ।