ଛଳନାର ଠକାମୀ

କିଛି ସ୍ୱାର୍ଥ ଥିଲା ବୋଲି, ପଚାରୁଥିଲ ବେଶି,

ରହୁଥିଲ ଆଖେ ପାଖେ ବେଶି,

ଯେବେ ଜାଣିଲ ଅପୂର୍ତ୍ତି ରହିବ ଲୁଚିଥିବା ସ୍ୱାର୍ଥ,

ସେବେଠାରୁ ହେଲ ଦୂର , ଦେଖାଇ ବିଭିନ୍ନ ଆଳ ।

ଭାବିଛ ଅନ୍ୟକୁ ଠକେଇ,

ନିଜେ ଯିବ ରକ୍ଷା ପାଇ,

ହେଲେ ଠକି ଚାଲିଛ ତୁମେ କାହାକୁ ,

ପଚାର ପଚାର ଥରେ ନିଜେ ନିଜକୁ ।।

(© ଧରିତ୍ରୀ )