ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ମହକ

ବାଡି ଖଣ୍ଡେ ହାତର ସାଥିଟି ନିର୍ଜନର ପରମ ବାନ୍ଧବ

ବୁଡିଗଲା ଲୋକ କୁଟା ଖିଅ ଆଶ୍ରା କରେ କାଳେ ବଂଚିଯିବ !

'ସାତ ପାଦ ସାଥିରେ ଚାଲିଲେ ବନ୍ଧୁ' ଏହି ଆପ୍ତ ବାକ୍ୟ ଅଛି

ଭକତର ବନ୍ଧନରେ ବନ୍ଧା କୃପା ସିନ୍ଧୁ କିଏ ନଜାଣିଛି !

ପିତାମାତା ସହୋଦର ବନ୍ଧୁ ପ୍ରତିବେଶୀ ଅତିଥି ଆଶ୍ରିତ

ପରିଜନ ସହକର୍ମୀ ବନ୍ଧୁ ସମୟରେ ଶତ୍ରୁ ହୁଏ ମିତ ।

ସଂପଦେ ବିପଦେ ବନ୍ଧୁ ଉତ୍ସବେ ବ୍ୟସନେ ରାଜଦ୍ୱାରେ

ଭୁଲ ଠିକ୍ ବିଚାର ନକରି ବନ୍ଧୁଟିଏ ଛିଡା ହୋଇପାରେ ।

ବନ୍ଧୁତ୍ୱକୁ ଅସ୍ୱୀକାର ହେତୁ ଦ୍ରୋଣ ଜିତି ପାଂଚାଳ ରାଜ୍ୟକୁ

ଅର୍ଦ୍ଧ ନେଇ ବାକି ଅର୍ଦ୍ଧେକକୁ ଫେରାଇଲେ ଦୃପଦରାଜାଙ୍କୁ ।

ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ବନ୍ଧନ ନିଗଡେ କର୍ଣ୍ଣ ହେଳେ ତେଜିଲେ ପରାଣ

ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ସାଥୀ ନଛାଡିଲେ ଜାଣି ବିପକ୍ଷରେ ସ୍ୱୟଂ କୃଷ୍ଣ ।

ସୁଦାମା ଦ୍ୱାରକା ଆସି ଫେରିଗଲେ ନପ୍ରକାଶି ଦୁଃଖ

ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ଭରିଦେଲେ ଧନ ବନ୍ଧୁ କେବେ ହେବକି ବିମୁଖ !

ଛୋଟାକୁ ବସାଇ କାନ୍ଧରେ ଅନ୍ଧ ଚାଲଇ ଧିରେ ଧିରେ

ଛୋଟା ହୁଏ ଅନ୍ଧ ପାଇଁ ଚକ୍ଷୁ ଆରେକ ତା ପାଦ କ୍ଷତି ଭରେ ।

ଯୀଶୁଙ୍କର ମହାନ ସେ ବାଣୀ ପଡୋଶୀକୁ ଦେଖ ନିଜ ପରି

ପାକିସ୍ଥାନ ହିନ୍ଦୁସ୍ଥାନ ଯଦି ପାରନ୍ତେ ଆର କୁ ଆଦରି !

ଜର୍ମାନୀର ପ୍ରାଚୀର ଭାଂଗିଲା କୋରିଆକୁ କୋରି ଖାଏ ଭାଇ

ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ହାତ ବଢାଇଲେ ଦୁରତ୍ୱ କି ଘୁଂଚି ଯା'ନ୍ତା ନାହିଁ !

ଯାନ୍ତ୍ରିକ ଉପଲବ୍ଧି ମାନ ଦୁନିଆକୁ ଯୋଡେ ଯେଡେ ବେଗେ

ମାନବ ମନର ଆବିଳତା କେଉଁ ସୀମା ସରହଦ ଲଂଘେ !

ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ନାହିଁ ପରିସୀମା ନାହିଁ ସୀମା ସରହଦ କିଛି

ମୁଖ ପୁସ୍ତିକାରେ ବନ୍ଧୁ ହୁଏ ଗଢା ଅଣ ଦେଖା କରି ପ୍ରତିବେଶୀ ।