ବିରହ ସ୍ୱର

ପଣତେ ମୋ ଗୁନ୍ଥା ରେଶମର ସୂତା

  ଶରଧା ମିଶା ଆଡେଣୀ

କେମନ୍ତେ ଖସିବ ଏଥର କେଶବ

  ରଚିବ କେଉଁ କାହାଣୀ ?

ମାୟା ଡାକିଲାଣି ବାହାନା ନ ଶୁଣି

  କନ୍ଧେ ରଖି ବେନି କର

ମୋହନ ବଂଶୀରେ ସପ୍ତମ ରନ୍ଧ୍ରରେ

   ତୋଳିବି ବିରହ ସ୍ୱର ।

ଦରଦୀ ମୂର୍ଚ୍ଛନା ଥମିବ ଯମୁନା

  ବିଷାଦ ମୀନ ମରାଳି

କଦମ୍ବର ଫୁଲ ମୁରୁଛିବେ ଡାଳ

  ରୋକିଯିବ ନାବକେଳି ।

ଥମିବେ ସୂରୁଜ ସରମ ମୁରୁଜ

  ବିଞ୍ଚିଦେବେ ଧରାପର

ଦେବନି ମେଲାଣି ସୁନ୍ଦରୀ ନଳିନୀ

  ଯାତନା ଦେଖି ପ୍ରିୟାର ।

ଗଗନରେ କେବେ ଚାନ୍ଦ ଉଭାହେବେ

   ଧ୍ୟାନେ ଥିବ କୁମୁଦିନୀ

ପତି କର ସ୍ପର୍ଶେ ବିକଶିବ ହର୍ଷେ

  ଅଧିରା ହେବ ଦୁଃଖିନୀ ।

ମିଳନ ପାସୋରି କାଟିବେ ଭଉଁରୀ

  ଦୁଃଖେ ଚକୋର ଚକୋରୀ

ପନ୍ତି ପନ୍ତି ପକ୍ଷୀ ନଭେ ଯିବେ ଲାଖି

  ଶୁଣି ବିରହ ବାଂଶୁରୀ ।

ବିରହିଣୀ ସ୍ୱର ବିରହ ବିଧୂର

  ଥମିଯିବ ଏ ଜଗତ

ତେବେ ହେ ମୋହନ ମୋ ହୃଦ ଦହନ

  ହେବ ତୁମ୍ଭେ ଅନୁଭୁତ ।

ମୋ ସାଥେ ଅଧର ଦେବ ବଂଶୀପର

  ଗୁଞ୍ଜିବ ପଞ୍ଚମ ତାନ

ସମସ୍ତ ଜଗତ ହେବ ଉଜ୍ଜିବିତ

  ସତ୍ତା ମୋ ହେବ ବିଲୀନ ।