ବିଦେହୀ ଆତ୍ମାର ସ୍ୱର

ଦେହରୁ ଅଳସ ତେଜି 

ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ହସ ହସି

ମଳୟ ବହୁଛି

ଚାରିଆଡେ ରଙ୍ଗର ପଟୁଆର

ମଉଳା ଫୁଲର ବାସେ

ଫଗୁଣ ଆସିଛି 

ପ୍ରତିକ୍ଷାର ଲମ୍ବା ରାସ୍ତା କିନ୍ତୁ

ସରୁନାହିଁ, ଆହୁରି ଲମ୍ବୁଛି I

ନୂଆ ନୂଆ କଅଁଳୁଥିବା

ପତ୍ରଙ୍କ କୋଳାହଳରେ

ହଜି ଯାଉଛି ଝରାପତ୍ରଙ୍କର ମର୍ମର

କୋଇଲି କଣ୍ଠର

ମିଠା ମିଠା ଗୀତ ତଳେ

ଲୁଚି ଯାଉଛି ବିରହୀ ଆତ୍ମାର ସ୍ୱର

ବିରହର ଋତୁ କିନ୍ତୁ ଏଯାଏ ସରିନି I

ବଉଳି ଯାଇଛି ଗଛ ସବୁ

ନାକରେ ବାଜୁନି କିନ୍ତୁ

ମିଠାପଣ ଫୁଲର ମହକ

ମଳିନ ଦିଶୁଛି ଏବେ ଫଗୁଣର ଫଗୁ

ନିଜକୁ ନିଜେ ସଜେଇ ହେଉଚି

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ

ଜଣାନାହିଁ କାହା ପାଇଁ ସଜବାଜ ତା'ର I

ରହିଯା ରହିଯା ଟିକେ ଫୁଲେଇ ଫଗୁଣ

ରହିଯା ମଳୟ ତୋତେ

ଦେଉଛି ମୁଁ ରାଣ,

ନିଦାଘେ ଆସିବ ବୋଲି କହିଛି ସେ

କୃଷ୍ଣଚୂଡା ରଙ୍ଗ ମାଖିହୋଇ

ଚାଲି ଚାଲି ରଙ୍ଗ ବୁଣି ବୁଣି

ଆଖିଲୁହେ ତିନ୍ତାଇ ଧରଣୀ I