ଭିଟାମାଟି ଆମ ଗଲା ଉଜୁଡି

    

   ଭୋଦେଇ ବଢିରେ ପାଣି ଉଛୁଳିଲା

   ନଈବନ୍ଧେ ହେଲା ଘାଇ

   ନଈକୂଳିଆ ମୋ ଛୋଟିଆ ଗାଆଁକୁ

   ବଢି ପାଣି ନେଲା ଧୋଇ ।

    ହସ ଲୁଟିନେଲା ବରଷା ବତାସ

    ସୁଖ ଲୁଟିନେଲା ସୁଅ   

   ଆଖିରେ ଆଖିଏ ତତଲା ଲୁହରେ

    ବଳେଇ ପଡିଲା କୋହ।

    ଭିଟାମାଟି ଗଲା ପାଣିରେ ଉଜୁଡି

    ଦେଖିଲେ ଥରୁଛି ଦେହ

    କାନ୍ଥ ପଡିଗଲା ଚାଳ ଭାଷିଗଲା

    ମିଳିଲାନି କୁଟା ଖିଅ ।

    ଛପର ଘରସେ ଉଆସ ମୋ ପାଇଁ

    କେତେ ହସ କେତେ ଖୁସି

   ସାତ ପୁରୁଷର ସାଇତା ସପନ

   ପାଣିରେ ଯାଇଛି ଭାସି ।

    ଆଶରା ହରାଇ ସଭିଏଁ ଖୋଜିଲୁ

    ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବାକୁ ଥାନ

    ଆହାର ପାଇଁ କି ଆକାଶକୁ ଚାହିଁ

   ବିତିଲା ଆମରି ଦିନ ।

   କ୍ଷେତ ଉଜୁଡିଲା ଫସଲବି ଗଲା

   ମାଟି ହେଲା ଶିରିହୀନ

   ଉଜୁଡା ସ°ସାର ସଜାଡିବା ପାଇଁ

  ଦାନୀବି ଖୋଜଇ ଦାନ ।

  ମଉଳିଯାଇଛି  ଆମ ଗାଁ ରଙ୍ଗ

  ସବୁଜିମା ଗଲା ଧୋଇ

  ଭୋଦେଇ ବଉଦ ବାଦେଇ ବରଷା

  କାଳ ହେଲା ଆମ ପାଇଁ ।

  ବଢି ଛାଡିଗଲା ଭିଟା ମାଟି ଆମ

  କରିଦେଇ ଛାରଖାର

   ଭାଗ୍ୟକୁ ଆଦେରି ବସିଛୁ ଆମେ ରେ

   ଗଢିବାକୁ ନୂଆ ଘର।