ବେଳାଭୂମି

ସ୍ମୃତି ବେଳାଭୂମି ପଡିଛି ଉଜାଣି

ଆଜି ଗୋ ମୋପାଇଁ ପ୍ରିୟା

ମନେପଡେ ଯେବେ ସେହି ଅନୁଭୂତି

ଏବେବି ଲାଗେ ମୋତେ ନୂଆ ।

ବାଲୁକା ଉପରେ ବସିଥିଲେ ଆମେ

ଦୁଇଜଣ ପାଖାପାଖି

ସମୁଦ୍ର ତରଙ୍ଗ ଛୁଉଁଥିଲା ଆମକୁ

ମିଶି ଯାଉଥିଲା ଆମ ଆଖି ।

ତୁମ ଓଠେ ଥିଲା ସପନ ଚୁମ୍ବନ

ବେଳା ଦେଖୁଥିଲା ମଜା

ମୁଁ ଦେଖୁଥିଲି ଶୁଭ୍ର ତରଙ୍ଗରେ

ତୁମ ଦେହ ଭିଜା ଭିଜା l

ମୋମନ ରାଇଜର ନୀଳପରୀ ତୁମେ

ମିଳନ ପିଆସୀ ପ୍ରିୟା

ପ୍ରେମ ପୃଥିବୀର ପ୍ରୀତି ଫୁଲ ତୁମେ

ରୂପା ଝରା ତୁମ କାୟା l

ବହୁ ପ୍ରତୀକ୍ଷିତ ପିପାସିତ ଓଠେ

ତୁମେ ମୋ ଉଷ୍ଣ ଚୁମ୍ବନ

ପ୍ରେମର ଯଜ୍ଞରେ ପ୍ରଣୟ ଆହୁତି

ମିଳନର ମନ୍ତ୍ର ଗାନ l

ପ୍ରଥମ ବର୍ଷାର ଛାତିପରେ ତୁମେ

ଭୁରୁ ଭୁରୁ ମିଠା ବାସ୍ନା

ନବ ବିବାହିତା ବଧୂ ନୟନରେ

ରତୀ ମନ୍ମଥର ତୃଷ୍ଣା l

ମାଘ ପଉଷର ଶୀତୁଆ ରାତିରେ

ତୁମେ ଯେ ଦେହର ତାତି

ଅଳସୀ ପ୍ରିୟାର ଆଲିଙ୍ଗନ ତୁମେ 

ମିଳନ ପରର ତୃପ୍ତି l

ତୁମ ଆଶ୍ଳେଷରେ ଯେବେବି ବିତିଛି

ଏ ବେଳାଭୂମି ରେ ରାତି

ମରୁଭୂମିପରେ ଆସିଛି ବନ୍ୟା ଗୋ

ଦୁଃଖର ହୋଇଛି ଇତି l

ସେହି ସ୍ମୃତି କେବେ ଭୁଲି ମୁଁ ପାରିନି

ରହିଛି ଅଲିଭା କାଳିରେ ଲେଖା

ତୁମେ ଗଲାପରେ ସେହି ସ୍ମୃତି ଆଜି

ମୋ ମନର ଅଭିଲେଖା ।