ଅମୃତପୁତ୍ର

ଅମୃତପୁତ୍ର ମୁଁ ମରିବା ଜାଣେନା

          ବଞ୍ଚିବାରେ ମୋର ଅଧିକାର। 

ମରି ମରି କରି ନିତି ବଞ୍ଚିବାଟା

           ମରଣଠୁ ବଳି ଭୟଙ୍କର। 

ମରଣକୁ ମୁହିଁ ଚିହ୍ନିନି ଏଯାଏଁ

          ଜୀବନ ସାଥେ ମୋ ପରିଚୟ। 

ସେ ଜୀବନ ସୁଧା ନ ପିଇ ମୁଁ କିମ୍ପା

           ଜୀବନ କରିବି ଅପଚୟ !

ସତ ଶାନ୍ତି କ୍ଷମା ଦୟା ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ

           ଜୀବନପାତ୍ରେ ମୋ ଭରପୂର। 

ହିଂସା- ଦ୍ୱେଷ- ସ୍ଵାର୍ଥେ ବିଜଡିତ ହୋଇ

           ମରିବି ମୁଁ କିମ୍ପା ବାରମ୍ବାର !

ହୃଦ ମୋ ବିଶାଳ ଅନନ୍ତ ଆକାଶ

            ବିଶ୍ଵ ରହିପାରେ ତା ଭିତର। 

ସ୍ନେହ ଓ ପ୍ରେମର ପରଶେ କ୍ଷଣିକେ

             କରିପାରେ ବିଶ୍ଵ ମୁଁ ନିଜର। 

ସାରା ଦୁନିଆରେ ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ବାଣ୍ଟି

             କରିବି ନିଜକୁ ପ୍ରସାରିତ। 

ବୃଥା ଅହଙ୍କାର ହୃଦୟରେ ବହି

              ହେବି କିମ୍ପା ମୁହିଁ ସଙ୍କୁଚିତ !

ସଙ୍କୁଚିତ ହେବା ଅଟଇ ମରଣ

               ଜୀବନର ମାନେ ପ୍ରସାରଣ।

ତୋର -ମୋର ଭାବେ ହୋଇ ସଙ୍କୁଚିତ 

                ମରିବି ନାହିଁ ମୁଁ ଅନୁକ୍ଷଣ।