ଅଜଣା ରାସ୍ତାର ଫୁଲ

କଅଁଳ କଢିର କୁଆଁରୀ ସପନ

ପ୍ରକାଶର ସମ୍ଭାବନା

ପୂର୍ଣ୍ଣତା ପଥରେ ସଦା ଧାବମାନ

ମନେ ଅସୁମାରୀ ସ୍ୱପ୍ନ ।

ରାସ୍ତା କଡର ବୃକ୍ଷ ଡାଳ ପରେ

ଖେଳେ ଖିଲି ଖିଲି ହୋଇ

ଧୀରେ ଧୀରେ ହୋଇ ଖୋଲଇ ପାଖୁଡ଼ା

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ମାପି ନୁହଁଇ ।

କଅଁଳ ବୟସେ ଭ୍ରମର ଛୁଏଁ ନା

କରେନି ପ୍ରୀତି ଗୁଞ୍ଜନ

ପାଖୁଡା ମେଲିଲେ ଚତୁପାର୍ଶ୍ୱ ବୁଲେ

ବୋଳି ପ୍ରୀତିର ଅଞ୍ଜନ ।

ମଧୁ ଶୋଷଣର ହୁଏ ସେ ଶୀକାର

ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ଗୀତ ତାନେ

ପ୍ରଷ୍ଫୁଟିତ ଫୁଲ ବାସ ବୁଣିଦେଲେ

ଭ୍ରମର ଗାଅଇ କାନେ ।

କଅଁଳ କାକର ଫୁଲଟି ଉପରେ

ମୋତିର ଭ୍ରମ କରାଏ

ରଙ୍ଗ ରୋଷଣୀର ବିବିଧ ବର୍ଣ୍ଣାଳୀ

ଇନ୍ଦ୍ର ଧନୁ ପ୍ରାୟ ହୁଏ ।

ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିକାଶର ବିରଳ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ

ପ୍ରାତଃ ପ୍ରକାଶ ପୁଲକ

ଫୁଲଟି ନାଚଇ ପବନ ଦୋଳିରେ

ମନେ ଭରିଦିଏ ମହକ ।

କେଉଁ ଫୁଲ ଭାଗ୍ୟ ଦେବାଳୟ ପାଇଁ

କାହା ଭାଗ୍ୟ ମଶାଣି ଭୂଇଁ

କିଏ ଯାଏ ପୁଣି ମଧୁଶାଳା ପାଇଁ

କିଏ ଯାଏ ଉପହାର ହୋଇ ।

ଆସିବା ଯିବାର ମୁହୂର୍ତ୍ତ ବିଚାର

ନଥାଏ ଫୁଲଟି ହାତେ

ତଥାପି ସେ ତାର ମହକ ବିତରି

ରହେ ଜଗତର ହିତେ ।