ଅବୁଝା ମନ

ଅବୁଝା ମନକୁ ବୁଝାଇବ କିଏ 

ଯେତେ ବୁଝାଇଲେ ବୁଝୁନାହିଁ ସିଏ। 

ତୁମେ ତ ତାହାର ଅବ୍ୟକ୍ତ ର ଧାର

କିଆଁ କରୁଅଛ ଏ ମନକୁ ପର। 

ତୁମ ସ୍ମୃତି ନେଇ ବାନ୍ଧିଛି ସେ ନୀଡ

ଭାଙ୍ଗିଦିଅ ନାହିଁ, ସ୍ନେହେ ତାକୁ ଗଢ। 

ତୁମ ସ୍ନେହ ଆଉ ମମତା ର ଡୋରେ

ଚାଲଇ ତା ଚକ, ଘୁରେ ଧୀରେ, ଧୀରେ। 

ତୁମ ପ୍ରୀତି ଧାରା ,ବହେ ଯେବେ ମନେ

ସେ ପ୍ରୀତି ପରଶ ଗୁଞ୍ଜରିତ କାନେ। 

ପଲକେ, ପଲକେ, ପୁଲକିତ ସିଏ

ମନ ଉପବନ ଆହ୍ଲାଦିତ ହୁଏ। 

ମନକୁ ବୁଝାଇ ପାରେନା ଆଉ ତ

ତୁମ ପ୍ରୀତି ପାଇଁ ସଦା ଜର୍ଜରିତ। 

ଆନମନା ହୁଏ ଏ ମନ ପାଗଳ

ତୁମ ସ୍ମୃତି ନେଇ ସଦା ସେ ଚଞ୍ଚଳ।