ଅଭୂଲା ସ୍ମୃତି

ଯାଣିଥିଲି ତୁମେ ବଡ ଘର ଝିଅ 

ନିଳ ତୃଷା ମରୀଚିକା ।

କିପରି ହେଲ ଗୋ ନିଷ୍ଠୁର ହୃଦୟା

ସ୍ନେହ ହୀନ ପ୍ରତାରିକା ।

ବଡଲୋକ ଝିଅ ହୋଇପାର ତୁମେ 

ମୋ ପାଇଁ ମନେଇ ପ୍ରିୟା ।

ହୋଇପାର ତୁମେ ଅଲିଅଳି ଝିଅ 

ପ୍ରେମ ହେଇ ପାରେ ନୂଆ ।

ହୋଇଗଲ କେବେ ମୋ ହୃଦ୍ ସ୍ପନ୍ଦନ 

ମନ ମୋର କିଣି ନେଲ ।

ଫୁଲେଇ ସଜନୀ ପ୍ରୀତି ବିଞ୍ଚି ଦେଇ

ଯନ୍ତ୍ରଣା ଖାଲି ଯେ ଦେଲ ।

ସ୍ନେହକାଙ୍ଗାଳ ମୁଁ ତୁମକୁ ପାଇଲି

ଭୁଲିଲି ସାରା ଦୁନିଆ ।

ପାଦ ତଳେ ତୁମ ଆଶ୍ରା ଦିଅ ସଖି 

ଜାହ୍ନବୀ ତୁ ପୁଣ୍ୟତୋୟା ।

କିପରି ସହିବି ବିଚ୍ଛେଦ ତମର

କରି ଥିଲି ଗଳା ହାର ।

ଦୁଃଖ ଦେଇଗଲ ଦୀନ ଦରିଦ୍ରରେ

ପ୍ରାଣ ହେଲା ଛାରଖାର ।

ହୃଦୟକୁ ମୋର ଆସିଗଲ ମାନେ

ଆଉ ନାହିଁ ଫେରିବାର ।

ସାଇତି ରଖିଛି ସାଇତି ରଖିବି

ତୁମେ ଫେରି ଯାଇପାର ।

ଭୁଲିବିନି କେବେ ରାଣ ରେ ସୁନ୍ଦରୀ

ମତି ଭ୍ରମ ହେଇ ଯାଉ ।

ଆଜି ଥିଲ ତୁମେ କାଲି ବି ରହିବ

ତୁମ ପ୍ରେମେ ଜୀବ ଯାଉ ।

ସେସରେ ଏତିକି ମିନତୀ ସୁନ୍ଦରୀ

ସେସ କଥା ମୋ ରଖିବୁ ।

ମୋର ମଲା କଥା ଯେବେ ତୁ ଶୁଣିବୁ 

ମୁଣ୍ଡ ଟିକେ ଧୋଇ ଦେବୁ ।