ଆଉ ବାଜୁନି ସେ ପେଁକାଳି

ପ୍ରୀତିର ପଲ୍ଲବିତ ପଲକ

ଆଜି ଯାଇଛି ମଉଳୀ

ଆଉ ଶୁଭୁ ନାହିଁ ପେଁକାଳି

ସ୍ବର ସତେ କି ତାକୁ କିଏ

ଆଜି ଦେଇଛି ଭାଙ୍ଗି

ଥୁଲାକି ସେ ଏତେ ଦୁର୍ବଳ

ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଛୁରିର ଧାର ଲଗାଇ

ବ୍ରଜବାଳୀ କି ନେଇଛନ୍ତି

       ଚୋରାଇ

ଝୁମିଝୁମି ଯାଉଥିଲି ମୁଁ

ତାରି ନାଦର ସ୍ବରଶୁଣି

ଦେଉଥୁଲି ପାଦେ ଘୁଙ୍ଗୁର

       ବାନ୍ଧି

ନାଚି ଉଠୁଥିଲି ପାଦରେ

    ପାଦ ଛନ୍ଦି

ଅମାନିଆ ଲୁହ ଆଉ

   ମାନୁନାହିଁ

ଝର ଝର ହୋଇ ଯାଉଛି

      ଝରି

ରାତିକର ଗଙ୍ଗଶିଉଳୀ ପରି

ବଇଁଶୀ ଥରେ ଦିଅନ୍ତା କହି

ତାକୁ କିଏ ଦେଇଛି ଉଜାଡି

ଭଗ୍ନସ୍ତୁପର ବାଲୁକା ପରି

ତାରି ନାଦ ଶୁଣିବାକୁ

 ମନ ମୋ ଯାଉଛି ଝୁରି